Op mijn tijdlijn kwam ik drie keer langs het lijstje ‘hoe herken ik een vrouw in haar kraamverlof’ van de club van relaxte moeders en tot drie keer toe moest ik er om lachen. Het is namelijk vreselijk herkenbaar op sommige punten, en op sommige juist helemaal niet.
Die club van relaxte moeders is trouwens sowieso leuk om te volgen. Er komen leuke blogs langs, grappige lijstjes en op zijn tijd handige informatie. Ik was aan het bedenken of ik nu echt vind dat ik ‘bij de club’ mag. Ik vind mezelf eerder een pragmatische en wat luie moeder. Maar met een beetje gevoel voor eufemisme kan dan best relaxt genoemd worden toch?
Maar dat lijstje dus, hier is het:
#9: Dat valt inmiddels mee. Hier en daar een spuugdoekje, dat wel, maar ik ben van t soort dat wel eens misgrijpt. Ook niet ideaal.
#8: Dat zou handig zijn! De douche is juist het ultieme relaxmoment. Even alleen mezelf horen denken. Ik heb overigens wel last van fantoomhuilen.
#7: Check. Gaat heus weer over, ooit…
#6: Ehm, voedingsschema? Wat is dat? Als ik niet met gezelschap zou willen voeden drink ik de komende twee jaar alleen koffie vrees ik.
#5: Ah, kijk. Daar blijkt dat ik toch iets geleerd heb van nummer 1 en 2. Met een kleine baby bén je druk. Alles wat ik extra doe is meegenomen.
#4: Ook dat valt mee. Mijn telefoon heeft kennelijk genoeg geheugen. En ik maak ook niet continu foto’s, hoewel ik toch wel mijn best doe om af en toe schattige plaatjes te schieten. De man vindt trouwens dat ik dat met de echte camera moet doen, soms luister ik daar braaf naar.
#3: Dat klopt. Maar of dat nou door de babydochter komt durf ik eigenlijk niet met zekerheid te zeggen.
#2: Ook al niet. De babydochter lag er tot nu toe welgeteld één keer in. Wel noemde een schoolpleinmamma de babydochter een mooie accessoire toen ze haar lekker in de doek zag zitten. Ik zie het als compliment :).
#1: Helemaal waar! Misschien nog wel meer dan bij de eerste twee. Het is alweer zooo bijzonder. Uren kan ik kijken naar het meisje.