En deze keer voor de gelegenheid eens niet die van mezelf, maar die van Sophie. Ergens vorige week zat ik even op de bank terwijl alle kindjes sliepen. Ik zapte de tv aan en viel compleet per ongeluk in het BNN programma ‘Sophie in de mentale kreukels’. Ik was zo geboeid dat ik uiteindelijk zelfs de volledige aflevering heb zitten terugkijken. Dat gebeurt me toch bijzonder weinig.
Normaalgezien heb ik eerlijk gezegd niet heel veel op met de programma’s van BNN. Dat ligt niet aan BNN hoor, ik heb zelfs wel sympathie voor de omroep, dat ligt echt helemaal aan mij. De meeste televisieprogramma’s boeien me gewoon niet langer dan tien minuten. Daarna verveel ik me of krijg ik last van plaatsvervangende schaamte.
Maar deze keer was ik geboeid, en ook wel geraakt. Sophie Hilbrand kreeg een paar jaar geleden een burn-out en is daar een programma over gaan maken. Nu is een burn-out tegenwoordig bepaald niets bijzonders. Ik leerde dat één op de zeven werkende Nederlanders er mee in aanraking komt. Maar ja, het is een mentaal probleem en dan rust er blijkbaar toch een soort taboe op.
In het programma probeert Sophie dat taboe aan te pakken. Dat doet ze door bekenden en onbekenden te interviewen en vooral ook door zich heel kwetsbaar op te stellen. Zo geeft ze ruiterlijk toe niet aan haar eigen verwachtingen te voldoen en je ziet haar regelmatig geëmotioneerd reageren.
Knap ik vind ik dat. Natuurlijk blijft het televisie en is er vast het één en ander in scène gezet, maar desondanks komt het op mij best authentiek over. En ik vind het getuigen van stijl en moed als je je zo kwetsbaar op durft te stellen. Ik hoop dat het lukt om de, mij toch wel bekende, mentale kreukels wat meer uit de taboesfeer te halen.
Een aanrader dus wat mij betreft. Dinsdagavond om half negen op NPO 3.