Roerige tijden zijn het, allerlei verkiezingsgedoe, politieke rellen met Turkije, het lukt zelfs mij en mijn bubbel niet om het allemaal te negeren.
Desalniettemin hadden we een heerlijke zondag, simpelweg omdat het stralend weer was. Ik moet bekennen dat ik wel lichtelijk jaloers was op alle hardlopende en wielrennende medemensen die we tegenkwamen en dat ik zelfs iets gesneerd heb naar één van die wielrenners die mij op zijn minst wat onhandig inhaalde. Maar dat mocht de pret toch niet drukken.
Het begon allemaal al relaxed met Lego bouwen in de pyjama. Toen het heerlijk weer bleek, besloot ik met de kindjes naar de kinderboerderij op een kilometer of vier fietsen te gaan. Bepaald snel gaat dat op het ogenblik niet, het gaf de kindjes wel mooi de gelegenheid om alle flora en fauna goed te bestuderen. ‘Hé, een gele vlinder en daar een zwart met witte vogel’.
Het fietsen beschouw ik doorgaans als vrij vanzelfsprekend, zelfs als ik hoogzwanger ben of bij grotere afstanden. We kiezen er immers voor om geen auto te rijden en dan hoort het er gewoon bij. Toch voelde ik me bij aankomst bij de Hazewinkel wel een beetje stoer. Of knettergek, dat weet ik eigenlijk niet zo goed.
De parkeerplaats en de omgeving ervan stond helemaal vol met auto’s. Bij het aanvangen van de terugweg moest ik flink mijn best doen om de bakfiets weer te bevrijden omdat de auto’s de fietsenstalling blokkeerden. En we hadden met zijn drietjes bepaald veel bekijks toen ik in mijn nijlpaardtoestand de kindjes eerst uit en later weer in de bakfiets zette.
En stiekem verbaast het me dan ook wel een beetje dat er maar betrekkelijk weinig mensen gaan fietsen op zo’n mooie zondag. Er zijn natuurlijk 1001 goede redenen te verzinnen die de auto rechtvaardigen maar als ik dan een fit ogende moeder met twee kids van een jaar of tien naar de auto zie lopen, vraag ik me ergens af waar hun fiets dan is.
Er werd heerlijk gespeeld daar in de Hazewinkel, en ik zat lekker in het zonnetje. De terugweg ging zelfs zonder jas. Heerlijk! Laat maar komen die lente!
View Comments (1)
Wij fietsten naar het hessumse strand, ja dat hebben wij, en toen liepen wij een heel moeilijk pad langs de vecht.