Sjonge, straks zijn we nog echt klaar voor het babymeisje… De man maakte inmiddels een mooi naambordje voor op het geboortebord. Best een ding trouwens om de naam dan zo opgeschreven te zien. Verder zette hij het bord keurig in de lak.
Een ander onderdeel dat nog afgevinkt moest worden was het verhogen van het bed. Ergens is iets misgegaan in de logistiek van het bedrijf wat die dingen levert. Toen ze me vorige week eerst toezegden dat de klossen zouden komen, werd ik vervolgens gebeld dat ze ze niet op voorraad hadden. Verbazend zo vond ik, maar na een aantal telefoontjes werden ze dan toch bezorgd. Anderhalve week te laat, maar aangezien er nog geen baby te bekennen valt is dat geen probleem.
Het bed moest dus omhoog. Niet heel veel, want we hebben al een vrij hoog bed, maar toch een stukje. En met het bed natuurlijk ook de cosleeper, anders kan ik straks alsnog niet bij ons meisje.
Als we dan toch met het bed gingen klooien, konden we net zo goed meteen de matrassen draaien, overal eens flink stofzuigen en uiteraard alle bedden van schone lakens voorzien. Uiteindelijk was het nog een behoorlijke klus. De man zorgde nog voor een creatieve uitspatting met latjes toen er ergens iets net niet handig bleek te passen en ik maakte het babybedje op.
Ook dat vond ik een momentje. Het idee dat daar straks een ieniemieniemeisje ligt te slapen vind ik toch bijzonder.