Het was aardig geweest als ons babymeisje op internationale vrouwendag het zogenaamde levenslicht was komen aanschouwen. Dat gebeurde echter niet, en dus gingen de peuterdochter en ik maar naar de kapper. Ook leuk.

Ondanks de bubbel waar ik in rondhang, kon ik toch niet om de vrouwendag heen. Google doodelde erover, via de social media kwam het ene na het andere stuk erover voorbij en de man wees me op het concept handelingsbekwaamheid. 

Tot onzer beider verbazing waren vrouwen in Nederland tot 1956 nog niet handelingsbekwaam namelijk. Dat hield in dat ze geen huizen mochten kopen, bankrekeningen beheren of andere wettelijke handelingen konden verrichten. Ook kon een echtgenoot bijvoorbeeld beslissingen nemen over de kinderen, zonder zich daarbij iets aan te trekken van moeder/vrouw. Dat is toch niet voor te stellen?!

Gehuwde en dus handelingsonbekwame vrouwen werden door de wet in één adem genoemd met zwakzinnigen, misdadigers en minderjarigen. Tot 1956! Dat hebben mijn oma’s dus nog daadwerkelijk meegemaakt! Ik vond het op zijn zachtst gezegd verbazingwekkend. 

Hopelijk blogt (of hoe het equivalent daarvan tegen die tijd ook moge heten) mijn kleindochter over een jaar of zestig over het totaal bizarre verschil in loon tussen mannen en vrouwen, de noodzaak tot vrouwenquota en eigenlijk de sowieso nogal eens seksistische wereld waar we nu in leven.

Zo, ik heb gezegd! Broed ik nu weer verder op ons babymeisje. 

(Plaatje uit de Google doodle)