Beeing around

Het was op deze vrijdag een beetje een geval van ‘the day after the night before’. Na een enerverende avond bleek er bij thuiskomst een zonnepaneel naar beneden gestort te zijn (ja echt, gelukkig was er slechts materiële schade, maar ik vond het desondanks bepaald indrukwekkend). Het zogenaamde afkicken duurde derhalve vrij lang en ik lag te laat in bed.

Op vrijdagochtend zorgden we ervoor dat de kleuterzoon op zijn carnavalsfeest belandde, de peuterdochter bij Yip en daarna zaten we gezellig gevieren te ontbijten en aan de koffie. Opa en oma waren er immers nog.

We maakten eerst een stapel foto’s van de brandweer die kwam controleren of er niet nog meer spullen van het dak van onze arme buren kon vallen, dakbedekking Zoetermeer hoefde niet gebeld, vervolgens dronken we koffie. Toen de zon plotsklaps door het raam scheen en er heeeeeeel veeeeeel afdrukken op het raam zichtbaar werden, waren mijn nesteldrang en ik weer eens kansloos.

Mijn moeder pakte het fantastisch op. Ze zocht namelijk een emmer en een zeem en een trekker bij elkaar en begon de ramen te lappen. Dat is toch ideaal. En goed voorbeeld deed goed volgen want waar de man in eerste instantie stoïcijns naar zijn telefoon bleef staren (zou ik ook doen), nam hij daarna mijn initiatief om de televisie schoon te maken over. Mijn vader maakte intussen de borstel van de stofzuiger schoon, ook al zo’n ding…

Ik had het al met al prima voor elkaar, ik maakte slechts de foto’s. Zo werden mijn zwangere hormonen mooi tevreden gesteld zonder dat ik er zelf al te veel voor hoefde te doen. Fijn, want het kan toch niet zo zijn dat de kraamzus die hier straks over de vloer komt denkt dat ik een smeerkees ben.