De periode tussen pak hem beet vijf uur ’s middags en zeven uur ’s avonds is niet altijd mijn favoriet. Met name als de man niet thuis komt omdat hij gaat hardlopen en mijn zwangere lijf en ik eigenlijk wel klaar zijn met de dag.
Ergens in dat tijdvak is het namelijk de bedoeling dat er eten op tafel komt en dat beide kids in ieder geval soort van klaar zijn om te gaan slapen. Tel daarbij op dat ook zij inmiddels moe zijn en je begrijpt dat het niet altijd even gezellig is.
Ik was dan ook ronduit verrast toen zowel de peuterdochter als de kleuterzoon hartverwarmend schattige uitspraken deden terwijl ik mijn best deed om het allemaal soepel te laten verlopen.
Het begon met de peuterdochter. Ze zat op een krukje in de keuken, het kan immers niet gebeuren dat je op meer dan een meter van je moeder bent. Ze had alleen nog een hemd en een legging aan en was druk met het voeden van haar pop. Ze is daar sowieso veel mee bezig op het ogenblik en gunt Jan en alleman slokjes van haar ‘mammamelk’.
Mij lijkt dat wel goed, over een paar maanden zal ze zelf ook moeten delen met haar babyzusje en dit soort spel is een mooie voorbereiding dacht ik zo. Toen haar pop genoeg gedronken had legde ze me iets uit:
Ik heb aardbeienmelk
En de baby mag daar straks ook van drinken. Mijn weke moederhart was compleet gesmolten.
Na het eten waren we betrekkelijk vroeg boven en de kleuterzoon besloot toen dat het zijn beurt was. Hij verbaasde me eerst al flink door graag te willen douchen. De peuterdochter en ik moesten wel mee, dat was natuurlijk geen probleem.
Eenmaal in de douche ging hij eens lekker op de vloer liggen en mocht ik zijn rug inzepen.
Mamma, ik geniet als een leeuw.
Dat is toch heerlijk uit de mond van een stuiterkleuter die inderdaad duidelijk geniet van het lekker warme water en het moment?
Zo was de avondspits ondanks alle overige drukte wat mij betreft toch prima geslaagd.