Het ging weer eens helemaal verkeerd. De koelkast was leeg, de voorraadkast was leeg en ik had ab-so-luut geen zin om boodschappen te gaan doen. Het was niet eens dat ik helemaal niets deed hoor, de berg was die ik wegvouwde was best indrukwekkend, de keuken was een zeker moment schoon en opgeruimd en de peuterdochter en ik fietsten een heel eind om de kleuterzoon bij een kleutervriendje te halen.
Maar qua boodschappen zat het er gewoon niet in. Ik kreeg het niet voor elkaar. Nu moet ik zeggen dat het diner op dinsdagen vaak betrekkelijk eenvoudig is. De man eet op deze dag nooit thuis en koken voor de kleuterzoon en peuterdochter is gewoon niet echt dankbaar. Toch zorg ik altijd netjes voor in ieder geval wat groenten bij een verder in elkaar geflanst geheel.
Toen ik dinsdagavond in de bijna lege koelkast staarde besloot ik dat we tosti’s gingen eten. Met in het kader van de groente plakjes komkommer ernaast. En met zelfgemaakte citroenijsthee.
Om het dan nog erger te maken aten we het ook nog voor de televisie op, kijkende naar Wall•E. De kleuterzoon kon zijn geluk niet op en at van schrik een halve komkommer. Dat ie vervolgens in alle opwinding niet meer kon slapen lag in de lijn der verwachting maar was wel tamelijk onhandig.
Nouja, verantwoord was het niet, maar voor een keer is zo spijbelen toch ook wel leuk. Toch doe ik woensdag maar weer boodschappen en eten we een fatsoenlijke maaltijd. Aan tafel. Dat lijkt me op den duur toch gezonder.
Op deze foto spelen de kindjes trouwens Wall•E die in slaapstand is.