Het was zo’n dag waarop ik mezelf weer eens hartelijk uitgelachen heb. Het was namelijk zo dat er een mevrouw van de kraamzorg langs kwam voor een intake. Ergens zou je denken dat dat bij het derde kind niet meer zo nodig is, maar ik hou nogal van variatie en dus is dit wederom een andere organisatie.
Het is ook rijkelijk vroeg om de intake al te hebben, ik bedoel, als ons meisje nu geboren zou worden is ze in theorie levensvatbaar, maar daar is dan ook echt alles mee gezegd. Het gebruikelijke moment voor de intake viel alleen net rond de feestdagen, vandaar nu al.
Anyway, er kwam dus visite. Het zijn vast de hormonen, iets anders kan ik me niet voorstellen, want iets in mij besloot dat het moest lijken alsof we hier een keurig georganiseerd huishouden runnen. Nu is dat uiteraard niet het geval, dus had ik opruimstress.
Als een soort wervelwind ruimde ik in de slaap- en badkamers alle rondslingerende kleding op. Het zou immers zou kunnen zijn dat de beste dame wilde zien hoe hoog ons bed dan was. Ik maakte de bedden op, stofte zelfs een plank, alle boeken liggen weer eens in de kast en de cosleeper is herkenbaar als babybed.
De peuterdochter kon het allemaal niet aanzien en besloot maar eens een stukje te gaan slapen. Dat kwam mij niet gek uit want zo kon ik op zoek naar de eettafel en het aanrecht. Ik was er van overtuigd dat die ergens op de eerste verdieping moesten zijn, maar ik had ze al een tijdje niet meer gezien.
Dus ik deed zinnige dingen met de vaatwasser, ruimde een stapel lego op, sowieso veel speelgoed ook. Er ging en passant een was in de machine en ik voerde plastic, glas, papier, gft én restafval af. Vervolgens deed ik een geurkaars aan om te verhullen dat ik het afval van de makreel van de week echt beter buiten had kunnen weggooien.
Tot mijn grote verbazing was het toen soort van klaar. Een stofzuiger was nog leuk geweest, maar daar slaapt de peuterdochter niet doorheen dus dat heb ik maar gelaten.
Ik ben nu ergens wel benieuwd wat de kraamzorgdame nu denkt. Zo’n opgeruimd huis met twee kleine kinderen slaat natuurlijk nergens op, dus dat het niet helemaal klopt zal ze wel doorhebben. Mocht er iemand wel denken dat deze mate van opgeruimdheid hier normaal is: geloof het niet, het kan helemaal niet!
Deze hele opruimexercitie heeft wel een voordeel. Het is namelijk heel fijn om zo’n spik en span huis te hebben. Ik ben benieuwd hoe lang het zo blijft.