Wegens handig in het weekend want de familie woont door het hele land vierden wij op zaterdagmiddag al een pakjesfestijn.
Het hele feest begon voor de kleuterzoon al ’s morgens toen hij zijn gezette schoen vond. Er stond een groot pak naast met daarop een brief. In het pak zat een cadeau voor zijn tante, aan hem de vraag of hij voor hulppiet wilde spelen en haar het cadeau kon geven. Hulppiet ging hem wat ver, maar hulpbrandweerman was geen probleem, het pakje belandde daar waar het moest zijn.
Toen opa en oma rond de middag arriveerden was hij verbaasd. Hadden ze dan geen pakjes mee? Gelukkig zijn opa en oma ook zonder pakjes erg leuk en toen een uur later de oom, tante en nichtjes arriveerden was het feest compleet.
Nadat iedereen voorzien was van drinken begon het grote zingen, en jawel, na een aantal liedjes werd er vrij enthousiast aangebeld. De kleuterzoon en zijn nichtje wisten niet hoe snel ze beneden moesten komen, volledig terecht, want er lag me toch een stapel cadeaus op de stoep.
Eenmaal boven geïnstalleerd kwam het moeilijke deel. Wachten op de beurt. We waren met tien mensen en er was veel gedicht, dus een rondje uitpakken duurde inderdaad best lang. Dat is heel moeilijk als je kleuter bent, en voor een peuter met een buikgriepje is het eigenlijk niet te doen.
Het geduld werd rijkelijk beloond. De kleuterzoon kreeg veel lego, een mooi legoboek en playmobil brandweermannen (‘die wilde ik heel graag hebben!’). De peuterdochter kreeg een halve dierentuin van Schleich en playmobil. Ze kan nu spelen met pinguïns, leeuwen, koalaberen, ijsberen en een kikker. Superleuk!
Met name de playmobilleeuwen vielen uitstekend in de smaak. Ze sluiten goed aan bij het hier op het ogenblik nogal populaire ‘Madagascar’ (en dan doel ik op de animatiefilm). Zondagochtend kan de kleuterzoon fijn met opa gaan bouwen met zijn lego. Dat wordt vast weer een leuke dag.