Zo doordeweek is het qua werkverdeling tussen de man en mij vrij eenvoudig verdeelt. Hij doet het betaalde werk en ik het grootste deel van het onbetaalde stuk. Dat werkt op dit moment prima om ons huishouden draaiende te houden. Ooit wordt het vast anders, maar dat zien we dan wel weer.
Over het algemeen komt het er dus op neer dat ik zorg draag voor de praktische uitvoering van ‘brood op de plank/eten op tafel’. En hoewel ik mijn eigen kookkunsten redelijk te pruimen vind, ben ik de allerlaatste die zal zeggen dat ik vaak culinair uit de band spring. Ik ben meer van simpel en wel ook graag lekker eten. Daarnaast houd ik ook rekening met de voorkeuren van de kinderen. Het gevolg is dat we opzich best gezond, in mijn optiek best lekker maar ook vrij eenvoudig eten.
In het weekend is er meer tijd om te koken en vaak heeft de man dan ook wel zin om mee te doen. Zo is hij bijzonder getalenteerd in het bereiden van de meest uiteenlopende ontbijtjes op bed. En aangezien er weinig zo fijn is als met het hele gezin gezellig het bed onderkruimelen eten we die zo vaak als mogelijk.
Ook qua diner gaat de man in het weekend wel eens los en doet dat op exotischere wijze dan ik doordeweek. De kindjes waren op zaterdagavond zeer gelukkig met hun aardappeltoren en de kleuterzoon at ook nog een bord vol sinaasappelrodekool.
Op zondagavond moesten ze het weer doen met gewone andijvie-pastinaakstamppot. Maar op die leuke toren kunnen ze nog wel even vooruit. Ik ben nu al benieuwd naar het menu van de volgende kookbeurt van de man. Lekker wordt het sowieso.
