Er was weer eens sprake van een primeurtje voor de kleuterzoon. Hij was de helpende rups. ‘De wat?!’ was mijn reactie toen de man me dit vertelde. Ik dacht het allemaal net een beetje te snappen met de school, wordt er opeens een heel nieuw concept geïntroduceerd.
Het rupsendeel begreep ik nog wel, de klassen hebben in plaats van een saai nummer allemaal een leuke naam gekregen. De kleuterzoon is daarom sinds twee weken een rups. Helemaal leuk hoor, hij leest opeens weer graag over rupsje nooitgenoeg, speelt eindeloos met de houten rups die we toevallig hebben en is fan van rupsenspelletjes op de iPad.
Het is trouwens wel grappig om op te merken dat de kleuterzoon met dat hij rups is geworden in feite achteruit is gegaan ten opzichte van zijn tijd bij Villa Yip. De groepen daar hebben namelijk vlindernamen en vandaar dat hij van een dagpauwoogje veranderde in een rups. Dat gaat toch meestal andersom meen ik te weten. Ik zal er verder maar niets achter zoeken.
Terug naar de helpende rups. Schijnbaar mag ieder kindje per toerbeurt een dagje helpende rups zijn. Het betekent dat je op de rode stoel naast de juf mag zitten (hoe cool is dat!) en de titel doet ook vermoeden dat er iets met assisteren bij komt kijken, maar ik moet bekennen dat ik dat nog niet helemaal scherp heb gekregen.
Het zou kunnen dat de kleuterzoon heeft geholpen met het opruimen van boeken en het pakken van verf. Maar het zou ook kunnen van niet. In ieder geval was het natuurlijk heel leuk om helpende rups te zijn, maar kon de kleuterzoon de rol thuis niet op zich nemen. Ik kon het proberen toch?