Beeing around

Wat een heerlijk programma hè, dat heel Holland bakt. En hoewel ik Martine Bijl mis, vind ik André van Duin een goede vervanger. Ik keek op maandagavond de aflevering van deze week terug (op zondag was ik immers druk met hollen), en ik kan wel zeggen dat het bakken met bladerdeeg niet bij iedereen geheel vlekkeloos verliep.

Nu ben ik de allerlaatste die kritiek mag hebben, ik kom namelijk echt niet verder dan bladerdeeg uit een pakje. Het moeilijkste wat ik daar mee maak is een quiche en dat is bepaald geen hogere wiskunde.

Maar, en let op de briljante brug die nu komt, over dat niet geheel vlekkeloos kan ik toch meepraten. Ik had namelijk op maandagmorgen vóór dat ik mijn tanden had gepoetst al een tandpastavlek op mijn shirt en heb me hardop staan afvragen hoe mensen het toch presteren om een beetje toonbaar in het openbaar te verschijnen.

Na de tandpastavlek volgde namelijk nog een hoofdafdruk van de verkouden peuterdochter. Ze besloot dat ze best wilde slapen, maar dan wel graag op mij. Tegen de tijd dat ik haar in bed had liggen was ik zo blij dat ik aan de uiensoep kon beginnen (wat overigens de volgende vlek opleverde) dat ik straal vergat dat een schoon shirt wellicht een aardig idee was.

Daar dacht ik pas aan toen ik de peuterdochter in de bakfiets had gehesen om haar broer op te gaan halen. Helaas was er op dat moment niets meer aan te doen want ik geloof dat ik liever een beetje besmeurd dan te laat op het schoolplein verschijn.

Ik stond dus met vlekken en al op het schoolplein. En bij de bakker. En in de supermarkt. Over de peuterdochter met haar loopneus zal ik überhaupt maar niet beginnen. De kleuterzoon zag er nog verrassend fris, hoewel een beetje oververhit, uit. Kon hij mooi  voor de dames compenseren.

Kan iemand me even uitleggen hoe hij/zij zichzelf en de kids een beetje toonbaar en vlekvrij houdt? Of is het gewoon een onmogelijke opgave?