Het was lekker weer, maar niet te warm, en dus togen wij vandaag naar de speeltuin. Niet iets heel bijzonders hoor, gewoon de speeltuin in de wijk die niet geheel toevallig in de buurt van de supermarkt ligt. Het was al een tijdje geleden dat we daar geweest waren en de kindjes waren bijzonder blij om weer eens ongecompliceerd te kunnen gaan spelen.

Ik had het één en ander aan eten en drinken meegenomen, het plan was om lekker een paar uur te spelen. Zo bedacht, zo gedaan. De kleuterzoon vond al snel vriendjes en vriendinnetjes waar hij mee kon spelen en de peuterdochter hobbelde lekker rond. Ze had mij daar doorgaans wel bij nodig dus mijn plan om op een bankje te zitten en te bloggen ging de mist in, maar dat mocht de pret niet drukken.

In de tijd die we doorbrachten in de speeltuin hebben we echt heel veel pappa’s, mamma’s, opa’s, oma’s en een kinderdagverblijfgroep gezien. Wat me daarbij opviel is dat de meesten niet bijzonder lang in de speeltuin bleven. Sommigen echt maar een minuut of vijf, veel een kwartiertje en langer dan een halfuur is gewoon een zeldzaamheid. Dat verbaasde mij eerlijk gezegd wel. Waarom ga je voor zo weinig tijd helemaal naar de speeltuin? De kindjes stonden doorgaans niet te trappelen om naar huis te gaan en ik vroeg me af of het dan echt zo vervelend is op zo’n plek.

Zelf vind ik het altijd wel prima namelijk. Zeker als de zon schijnt is het toch gewoon goed toeven op zo’n plek? Natuurlijk loop je in het geval van kleinere kindjes wel erg veel achter je kindje aan, maar er komt zeker een moment dat ze even lekker spelen en dat je rustig komt zitten. En, bepaald niet onbelangrijk, kindjes vinden het heerlijk om rustig de tijd te hebben om te ravotten.

Ik heb dus nu een vraag, is het raar om op een doordeweekse vakantiedag uren door te brengen in een, niet zo bijzondere, speeltuin? Ik vind zelf van niet, maar kreeg de indruk van wel.

Schattige foto trouwens hè, ik verzuimde vandaag leuke plaatjes te schieten en gebruikte daarom maar een exemplaar uit 2014. De kleuterzoon was daar bijna peuter. En heerlijk aan het spelen in een speeltuin.