Beeing around

De reis van (Rockfarm) Slane naar Eindhoven verliep zo soepel dat de man en ik er nog altijd een beetje van staan, eh zitten, te kijken. Echt relaxed was het nu ook weer niet te noemen, dat lijkt me namelijk onmogelijk met twee fietsen, twee karren, twee kinderen en twaalf tassen, maar alles verliep zoals we het bedacht hadden. Op een kleine vertraging van het vliegtuig na, maar daar doen we niet moeilijk over.

Om kwart voor negen verscheen er woensdagochtend een taxibusje op de glampsite en zonder blikken of blozen begon de bijzonder vriendelijke chauffeur de hele handel in te laden. Hij bracht ons in een klein uur naar de luchthaven van Dublin. Daar hadden we ruim de tijd om alle spullen op twee wagentjes te stapelen en onze weg te zoeken.

Ook bij Ryanair begon men onverstoorbaar stickers te plakken en toen één van de fietsen niet door de scanner bleek te passen was men zeer behulpzaam. Dat kan echt anders gaan, dus we waren erg gelukkig. Eenmaal van de bagage verlost mochten we heel decadent door de priority security. Dat was gunstig geweest bij het boeken van alle bagage en ik vond het het geld wel waard. Het scheelde ons zeker drie kwartier in een rij staan.

Na de veiligheidshobbel dronken we koffie, je moet wat hè, als je tijd over hebt. Bij het boarden konden we vervolgens mooi onze spullen zien. We hadden een eigen kar. De kleuterzoon vond het vliegen natuurlijk fantastisch en ook de peuterdochter zag de lol er wel van in. Halverwege viel ze in slaap en met landen leverde dat een wat acrobatische houding van mijn kant op. Ze moet namelijk in haar eigen stoel tegenwoordig, maar slapen zonder mamma ging ze echt niet doen.

Gedurende de landing konden we Eindhoven en Veldhoven mooi zien liggen. Het blijft grappig om je eigen huis te herkennen. De peuterdochter sliep nog altijd door, dat gaf mij een mooi excuus om in de aankomsthal te gaan zitten en te bekijken hoe de man alle spullen weer verzamelde.

Het terug in elkaar zetten van fietsen en karren en het oppompen van alle banden nam nog wel anderhalf uur in beslag. Logisch, en te verwachten ook, maar niet heel leuk. Eenmaal zo dichtbij wilden we eigenlijk gewoon naar huis. Gelukkig was er niets kapot gegaan onderweg en dus konden we na die anderhalf uur op de fiets stappen. Nog een korte stop bij de supermarkt en tegen de avond waren we thuis.

Best wel weer fijn om een wc binnen handbereik te hebben. En schone kleren in de kast. En een heerlijke douche en fijne keuken. We hadden een heerlijke vakantie en het is óók heerlijk om weer thuis te zijn.