Nog een week. Nog maar zeven nachtjes slapen en dan gaan we eindelijk op pad. En omdat zo’n fietsvakantie van drieënhalve week best een exercitie is, zijn we maar alvast begonnen met de voorbereidingen.

Zo is de man al sokken aan het sparen. Ik doe mijn best bij te geraken met de was. De man maakt de fietsen vertrekklaar. Ik denk na over to-do lijstjes. De man is begonnen met het grote opruimen. Ik ben begonnen met het langzamerhand opmaken van voorraad en leegmaken van koelkast.

En dat alles om op vrijdag en zaterdag alle spullen gemakkelijk bij elkaar te kunnen zoeken en inpakken. En natuurlijk om er voor te zorgen dat we over een maand (!) weer in een fris, fruitig huis thuiskomen. En, niet onbelangrijk, om de mensen die in ons huis komen logeren fatsoenlijk te verwelkomen.

Ik moet wel lachen om deze drukte. Ik herinner me ook dat mijn moeder vroeger precies hetzelfde deed. Die was erg blij met haar lege wasmanden en schopte ons vlak voor vertrek de deur uit zodat ze nog kon stofzuigen en dweilen. Is dit weer zo’n mammading?

De man lanceerde ook ons reisblog*. Met behulp van TrackMyTour zijn we straks te volgen. Ook via Beeing around hoor, ik zal veelvuldig naar zijn stukjes verwijzen.

* Als je klikt op het aangeven punt op de kaart (een waypoint, in dit geval nog bij ons thuis), verschijnen de tekst en foto behorende bij het punt.