Het voelde nogal chaotisch in dat huishouden van ons op deze donderdagavond. Wellicht kwam het door de datum, 14 juillet, want er was sprake van Franse invloeden.
Voor degenen die het niet weten, ik bedoel dat kan hè, het is Tour de France. En ik vind dat sinds een jaar of tien echt heerlijk om te bekijken. In het begin omdat ik bij het kijken naar wielrennen steevast in slaap viel, heerlijk dutte en dan bij de finale wakker werd. De laatste jaren ben ik het fietsen sowieso meer gaan waarderen. Misschien is het wel net als met koffie en wijn, je moet leren om er van te houden.
Dit jaar is er nog een extra dimensie aan mijn tourbeleving toegevoegd. Herman van der Zandt is de avondetappe gaan presenteren. Ik werd in de tijd dat hij nog Herman de Scherman was al vrolijk van deze kerel, maar nu hij zich ook nog ontpopt als sport- en tourpresentator ben ik helemaal happy.
Het was vanaf een uurtje of vijf nogal een chaos in de Tour. De gele trui botste op een motor, rende (dus zonder wiel) een berg op, Mollema leek goede zaken te doen en toen kwam de jury met een onbegrijpelijk oordeel. Niet dat ik daar via de tv iets van mee kreeg hoor, de peuterzoon ging echt niet akkoord met iets anders dan Brandweerman Sam en ik was druk met koken. Maar zo via de smartphone kon ik het wel een beetje volgen.
Tijdens het diner heerste er bij de man en mijzelf derhalve een soort verbazing. Aansluitend brachten we de kindjes naar bed en om half 11 werd ik wakker. Alweer verbaasd: ‘huh, ben ik in slaap gevallen?’ Zo konden we precies met koffie naar Herman gaan kijken, dat was dan wel weer aardig getimed.
Met mijn voeten in een bak met water en soda, want ik heb, geheel aan mezelf te danken, een gat in mijn voet. En dat gat heeft nu besloten te gaan ontsteken, lekker handig met oog op de vakantie volgende week.
Het was een rare avond. Ik zal morgen weer eens wat gaan huishouden, hopelijk wint Tom Dumoulin dan de tijdrit.
Edit op vrijdagmorgen: op het moment van schrijven was de grootte en impact van de ook al zeer verwarrende maar vooral verdrietige gebeurtenissen in Nice mij nog niet duidelijk. Zo werden de tourperikelen opeens wat onbeduidend.
In gedachten bij de Fransen…