X

It’s a bug life

De laatste tijd hebben we hier huisdieren. En dan bedoel ik niet het gezellige, harige, viervoetige soort, want daar is de man hopeloos allergisch voor. Het gaat om ongenode, ik meen zespotige, beestjes.

Vorige week hadden we al last van muggenterreur. Dat is onder invloed van het weer en beter deur- en raambeleid gelukkig onder controle. Ik mep, tot afgrijzen van de peuterzoon, nog steeds wel eens een mug naar een andere wereld, maar we worden I ieder geval niet meer continu lekgeprikt.

Intussen hebben andere beestjes hun intrede gedaan. Zo lopen er momenteel mieren onder de balkondeur door naar binnen. Het zijn er niet heel erg veel en echt last heb ik eigenlijk niet van doe beestjes, maar boeiend vind ik hun aanwezigheid wel. Wat hebben de mieren bij ons te halen en hoe zijn ze daar toch achtergekomen? We wonen op één hoog, dat lijkt me een behoorlijke wandeling voor een willekeurige, naar eten zoekende mier. En dan komen ze dus ook nog eens onder de deur door gekropen. Niet echt een vanzelfsprekende route.

Nog minder welkome nieuwe huisgenoten zijn een paar fruitvliegfamilies. Was het eindelijk een paar lekker weer, krijg je meteen dit soort gedoe. Gek kan ik worden van die vliegende beestjes die overal in de keuken gaan zitten. Ze doen opzich niets, maar ik vind het idee zo vies. En ze zijn erg lastig te vangen.


Ook bij zo’n fruitvlieg vraag ikme dan af waar hij vandaan komt. Ik zou denken dat hij op eten afkomt en als het heel vies zou zijn in de keuken dan zou ik zijn komst wellicht nog begrijpen. Nu is het heus niet steriel in de keuken hoor, ik bedoel, er wordt geleefd en ik heb wel wat beters te doen dan de hele dag poetsen. Maar vies is het zeker niet.

De komende dagen ga ik er dan toch maar fanatiek op letten dat er geen verdwaalde kruimels op de grond blijven liggen en dat alle vaat meteen in de vaatwasser belandt. De fruitschaal moet nat even in de koelkast gaan wonen en hopelijk verhuizen de nieuwe huisgenoten dan snel weer naar ander, lagergelegen gebied. 

Bianca: