Beeing around

Zo af en vind ik mijzelf terug in een situatie waarbij ik dan denk ‘wat is er misgegaan?’ Zo ook op donderdagmiddag. Het geval wilde namelijk dat ik op de bank zat, en dat komt echt wel vaker voor hoor, met een ongekleed dreumesmeisje op mijn schoot. Slapend.

En ik zat heel hard te hopen dat het pakket wat zou komen nog even op zich zou laten wachten.

Superschattig hoor, daar niet van, maar in deze situatie waren echt wel drie dingen die prima passen in de categorie ‘minder handig’.

Allereerst het feit dat het arme meisje geen kleren droeg. Ik kleedde haar ’s morgens gewoon aan, maar het duurde nog geen tien minuten voordat de broek en onderbroek weer uit gingen. Omdat de dreumesdochter tot mijn stomme verbazing zo goed als zindelijk is, trekt ze regelmatig zelf de broek uit om op het potje te gaan zitten, en soms wil ze die dan niet meer aan. So be it.

Vandaar dat ze al in een shirtje liep toen ze bedacht dat ze met water wilde spelen. En eigenlijk bedoelt ze dan ‘ik wil er een waterballet van maken’. We hadden niet veel te doen en ik ben de beroerdste niet, dus ik vond het prima. Maar na een tijdje spelen had ze er ook weer genoeg van. Het werd tijd voor een rondje mammadrinken.

Dus hup, het natte shirt uit en tanken maar. Normaalgezien zou ik dat dan even in bed doen zodat ze daar in slaap kon vallen. Alleen heeft de dreumesdochter bedacht dat slapen voor baby’s is. Als ze ’s middags slaapt, wordt de bedtijd in de avond behoorlijk verlaat, en dat vind ik dan weer niet zo fijn. Ik had daarom bedacht dat ze op de rustige donderdag maar eens wakker moest blijven.

Het mislukte jammerlijk, want na drie slokken viel ze in slaap. En de postbode zou dus komen. Dat bezorgde mij wat hoofdbrekens want ik kon toch moeilijk de deur open gaan doen terwijl er een blote dreumes aan mijn borst hing. Wellicht is dat een wat bekrompen gedachte van mij hoor, maar bij dit idee voelde ik me niet helemaal prettig.

Oh, en er was nog iets. Ik kon niet bij de afstandsbediening. Maar dat had de peuterzoon eventueel nog wel op kunnen lossen.

Uiteindelijk kwam het natuurlijk allemaal gewoon goed. Na zo’n drie kwartier maakte ik de dreumesdochter wakker. Niet vanwege de postbode maar om te zorgen voor een acceptabele bedtijd later op de dag. De pakketbezorger heeft daar keurig op gewacht.