Er is bij mij bij het aanleggen van de neurale associaties bij het woord boswandeling iets verkeerd gegaan. Het eerste wat in me opkomt bij dat woord is zo’n vies (maar eigenlijk best lekker) mixdrankje wat ik als doorgeschoten puber en in mijn studententijd wel dronk. Als ik dan nog een keer aan boswandeling denk en dat drankje naar de achtergrond verdring (nee, niet verdrink), denk ik meteen saaaaaaaiiii…
Dat is eigenlijk raar, ik heb niet het idee dat ik als klein meisje onevenredig veel saaie boswandelingen meemaakte en daarnaast maakte ik later best wel wat avontuurlijke ‘bos’wandelingen. Zo liep ik bijvoorbeeld de West Highland Way, een prachtige huttentocht door de Vercors en maakte ik op sneeuwschoenen de bossen in Noorwegen eens onveilig.
Misschien ben ik wat verwend geraakt door al deze avonturen en vind ik de Nederlandse bossen niet meer zo aantrekkelijk. In ieder geval twijfelde ik even toen mij afgelopen weekend werd gevraagd om een rondje mee te wandelen door de bossen bij Oerle. Ik twijfelde trouwens niet heel lang, het zou erg leuk zijn om degenen van wie de uitnodiging kwam weer eens te zien. Daarnaast was het een uitstekende gelegenheid om even lekker naar buiten te gaan.
En dus hobbelden wij door het bos. Met vijf ouders en zes kinderen in de leeftijd van een tot (ik denk) zeven jaar. Het was hartstikke leuk. In grote lijnen zochten wij naar schatten. Naar geocaches om precies te zijn. Een geocache is dus een schat die op een bepaald coördinaat verstopt ligt. De schatkaarten (de coordinaten dus, of de opdrachten die naar het coördinaat leiden) zijn te vinden via geocaching.nl. Op die site kun je ook aangeven dat je de schat gevonden hebt. Op deze manier wandel je met een doel, en dat maakt het voor kinderen wat aantrekkelijker en afwisselender.
Gedurende het zoeken naar de schatten keken we ook nog om ons heen en stonden bij zo’n beetje iedere boom (en dat waren er veel) stil. De kindjes legden vermoedelijk het dubbele van de noodzakelijke afstand af en hebben van alles geleerd. Over eikeltjes en eikenbomen, soorten hout, kleine beestjes en vast ook nog over heel veel dingen die ik niet heb meegekregen. Het was heerlijk, dat moeten we vaker doen!