Er overkwam ons laatst toch zo iets ontzettend vreemds, we kwamen, hou je vast, ergens te vroeg. Dat is toch wel zo’n ontzettende zeldzaamheid. Ik bedoel, we komen best regelmatig ergens soort van op tijd, maar over het algemeen zijn we toch aan de late kant.
Ik bedenk me nu ook dat bij gelegenheden waar ik op tijd wil zijn, denk aan huisarts, cb, tandarts, er eigenlijk altijd gewacht moet worden. Dat motiveert ook niet erg om op tijd te komen.
Maar goed, ik dwaal af. We waren laatst te vroeg bij de bibliotheek. Zelf was ik daar niet echt debet aan, het kwam namelijk doordat de mamma van het peutervriendje waarmee we gingen een beetje haast had en op tijd wilde vertrekken. Ik vind de bieb veel leuker met wat gezelschap, dus ik wilde me daar best naar schikken.
De peuterzoon wist werkelijk niet wat hem overkwam. ‘Mamma, de deur is dicht’. Onhandig als ik ben zei ik toen dat de mensen van de bieb misschien nog wel aan het slapen waren, maar dat was toch grote onzin want in de bieb waren geen bedden.
Lekker is het, om over het algemeen de tijd te hebben. Zo kunnen we de dingen zonder haast doen en dat lijkt me helemaal niet zo slecht.
Na de zomer is het waarschijnlijk klaar met de ongehaaste ongedwongenheid. De peuterzoon gaat dan naar school en dat zal wel gaan zorgen voor een heel anders, wat minder relax, ritme op de doordeweekse dagen. We genieten er daarom nog maar even van.