Beeing around

Zo af en toe worden er in een tuincentrum hier in de buurt gezellige knutselactiviteiten georganiseerd. Ik werd daar al eens eerder op gewezen door een vriendin die wat beter op de hoogte is dan ik van dit soort dingen en deze keer besloten we gezellig met zijn allen te gaan. Ik scoorde mijzelf een VIPpas van het tuincentrum en het grote knutselen kon beginnen. 

 
Gezien de aankondiging had ik het kunnen weten, de peuterzoon en dreumesdochter mochten aan de slag met kabouters. Gipsen kabouters wel te verstaan. Beide kindjes kregen een pakketje met daarin een witte kabouter, een kwastje en vijf mini-potjes verf en de lol kon beginnen.

Ik hield mijn hart wel een beetje vast moet ik bekennen. Er waren nu wel heel veel elementen waarmee de zelf-doen!-dreumesdochter een heleboel chaos mee kon creëren. Die kabouters konden op de grond vallen, de verf kon werkelijk overal terecht gaan komen en dan stonden er ook nog bekertjes water op de tafel. Een lesje in ‘laat het gaan’ werd het daarom, met billendoekjes in de aanslag.

Het ging echter boven verwachting goed. Er ging niets over de grond (ook al niet bij het kleutervriendinnetje en peutervriendje) en er werd door iedereen lekker geverfd. Er ontstonden vier prachtige kabouters en we hadden vier blije kids. Helemaal leuk dus.

Om dan toch ook nog wat minpuntjes te noemen, ik heb de trui van de dreumesdochter niet meer schoon gekregen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik nu precies met die miniatuur tuinkabouters aan moet. Een volgende activiteit zet ik dus zeker weer op de agenda, en dan neem ik gewoon slabbetjes mee.