Woensdag werkdag was het weer eens. Om half 9 laadt de man de peuterzoon en dreumesdochter in de bakfiets om ze af te gaan leveren bij het kinderdagverblijf. Zelf sjeest hij daarna door naar zijn werk en dus ligt er een hele dag voor mij om te besteden aan Care4moving. Dat voelt dan bijna als een maagdelijk wit blad dat voor me ligt, haast zonde om te beschrijven. Maar tijd kan ik nog steeds niet stoppen, dus ik kan maar beter aan de slag gaan.

Ik heb me voorgenomen om eens op een rij te zetten hoe het nu echt zit met zwangerschap & bewegen en begin met een duik in de wetenschappelijke literatuur daarover. De consensus is vrij duidelijk: sport en bewegen in de zwangerschap is een bijzonder goed idee.

Door te (blijven) sporten is de kans op complicaties zoals diabetes en een hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap kleiner. Daarnaast wordt logischerwijs al te grote gewichtstoename voorkomen, is er minder kans op depressies en voelt de bewegende zwangere zich in het algemeen beter. Nog een interessant gegeven is het verband tussen beweging en de bevalling. Bewegende mamma’s hebben over het algemeen wat kortere bevallingen en wederom minder complicaties. Ook voor de baby is de beweging gunstig, er is sprake van betere hersenontwikkeling en kinderen van sportieve zwangeren zijn zelf ook fitter en sportiever.

Tijdens je zwangerschap moet je wel rekening houden met sommige dingen. Zo wordt te intensief sporten in verband gebracht met een verlaagd geboortegewicht, is er door de verweking van banden een wat hogere blessuregevoeligheid en worden contactsporten doorgaans afgeraden.

Grote voordelen dus. En wat aandachtspunten. Ik heb me er vandaag over verbaasd dat er in het hele traject van de geboortezorg eigenlijk maar zo weinig aandacht is voor beweging. Natuurlijk zijn er dingen als zwangerschapsgym- en yoga en bij Mom in Balance worden uitstekende trainingen gegeven. Maar tijdens de zwangerschapscontroles hoorde ik nooit iets over het belang van bewegen. Best een gemiste kans.

Ook viel het me op dat we in Nederland, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Verenigde Staten en Groot-Brittannië, nog altijd geen officiële richtlijn hebben voor zwangerschap en beweging. Nu ben ik eerlijk gezegd niet altijd fan van richtlijnen en protocollen, maar wellicht zou er daarmee wel meer aandacht en erkenning komen voor het belang van sportieve zwangeren.

Nu is het opstellen van zo’n richtlijn bepaald geen sinecure. Er moet dan namelijk consensus zijn binnen de betrokken beroepsgroepen over het betreffende onderwerp. Zie dat maar eens te bereiken, ik weet uit ervaring, dat valt niet mee. Daar is flink wat geld, tijd en bereidheid voor nodig. Ik heb geen idee of dat de komende jaren überhaupt haalbaar is.

Maar meer aandacht voor zwangeren in beweging door onder andere gynaecologen en verloskundigen lijkt mij een must. Hoe zullen we dat gaan bewerkstelligen? ‘Spread the word’ lijkt me in geval een goed idee. Misschien moet ik met Care4moving op tour om het uit te gaan leggen :). Bij interesse of andere ideeën hoor ik het graag.