Nog twee dagen en dan begint de lente. Tenminste, ik leerde ooit dat dat het geval is op 21 maart. Nou schijnt het zo te zijn dat de meteorologische lente al begon op 1 maart, maar ik hou voor het gemak maar vast aan mijn eigen referentiekader.

Echt, ik kan inmiddels wel een beetje lente gebruiken. Eigenlijk raar, want winter is het nooit geworden afgelopen jaar, maar misschien is dat juist het probleem wel. Na een veelbelovende woensdag en donderdag deze week, is het sinds gister weer ronduit koud. Het valt me tegen, moet ik zeggen. Ik wil wel weer lekker buiten in het zonnetje zitten, niet te hard nadenken over de kleren die ik de kindjes aantrek, fietsen zonder tent op de bakfiets en vooral het niet meer zo koud hebben.

De afgelopen tijd heb ik het een aantal keer geprobeerd om toch gewoon met de kindjes naar buiten te gaan. Het bleek niet erg succesvol. Ik had ze allebei in flinke hoeveelheden kleren gehesen, maar het mocht niet baten. Na een paar minuten in een minder warme omgeving gaat de dreumesdochter in protest, en hoe leuk de betreffende omgeving ook mag zijn, ze wil alleen maar op mij geplakt zitten. Ook de peuterzoon gaat in een zeer oncoöperatieve modus zodra hij het ook maar een klein beetje koud krijgt.

Begrijpelijk hoor, daar gaat het niet om. Maar ook buitengewoon jammer. Want daardoor komen we gewoon niet bijzonder veel buiten als het kouder is dan tien graden. En dat begint mij na een paar maanden wat op de zenuwen te werken*. De zonnige dagen van deze week inspireerden mij tot allerlei leuke picknicks en andere buitenspeelactie, maar een parkbezoek op vrijdagochtend sloeg al deze hoop weer genadeloos de grond in. De peuterzoon heeft het geloof ik nog steeds koud.

Dus, wie weet snapt het weer het beter als het volgens de kalender ook gewoon lente is. Ik ga komende week maar aan de slag met de moestuintjes van de blauwe grootgrutter. Dan moet het uiteindelijk toch wel goedkomen lijkt me.

*Wellicht heeft dat ook iets te doen met een bepaalde tijd van de maand maar daar zal ik u verder niet mee vermoeien.