Er bestaat een goede kans dat de peuterzoon en dreumesdochter binnenkort voor een dag in de week naar de opvang zullen gaan. Als zzp-er heb je (logischerwijs) ook recht op kinderopvangtoeslag, zelfs al is de betreffende onderneming nog niet erg groot of winstgevend.
Dat biedt dus perspectieven. Want om Care4moving te laten groeien heb ik toch echt wat meer tijd nodig dan alleen de momenten in de avonduren waarin ik eigenlijk ook nog allerlei andere dingen wil en moet doen.
Daarnaast vind ik het ook fijn voor met name de dreumesdochter om te wennen aan iets anders dan alleen maar altijd mij om haar heen. Natuurlijk is ze ook regelmatig met de man, maar niet echt op structurele basis. Een andere omgeving en wat andere -hele lieve, want ze zijn lief daar – mensen om haar heen, lijken me wel verfrissend.
Van het idee structureel een dag in de week even geen kindjes om me heen word ik blij. En daar zou ik me dan vervolgens dan weer bijna schuldig om gaan voelen (ingewikkeld zeg, zo’n moederbrein). Gegarandeerd een aantal uur achter elkaar geen luiers, niet voeden, geen brandweerman Sam of Bliksem McQueen lijkt me een verademing.
En natuurlijk is het fijn om eens écht aan de weg te kunnen timmeren. Er moet genetwerkt, geschreven, gesocialmediaat, ontmoet, geaquiseerd en natuurlijk bewogen!