Gistermiddag ging ik samen met de dreumesdochter naar het afscheid van het babyjongetje waar ik een paar weken geleden al stil voor was. Hij heeft zijn strijd gestaakt en de maan heeft nu een lief bewonertje.

Het is gewoon niet zoals het hoort, een klein mandje waar een klein, stil babylijfje in ligt en waar afscheid van genomen wordt.

Maar zoals zijn vader prachtig sprak, het is dan niet zoals het hoort, het lijkt wel zo te horen. Ik hoop dat het kleine mannetje vanaf de maan over zijn ouders en broer waakt en dat ze een rustige kerst tegemoet gaan.