Afgelopen vrijdag was de man thuis. Het was een dag zonder al te veel plannen en op dat soort dagen maken ik graag eens van de gelegenheid gebruik om overdag een rondje te rennen. Doorgaans ren ik mijn rondjes ’s avonds en dus in het donker (in deze tijd van het jaar althans). Het is best leuk om ook eens te zien waar je nou langs loopt.
Het was lekker weer (eigenlijk is het veronrustend warm, maar dat even terzijde) en de man vond het leuk om mij gezelschap te houden. Derhalve hees ik mij in de sportoutfit en de peuterzoon en dreumesdochter in een warme outfit. Het hele spul ging in de bakfiets en het hollen kon beginnen.
Eerlijk gezegd leek het mij eerder niet zo heel geweldig om met gezelschap te gaan lopen. Ik ga niet zo hard en op de één of andere manier had ik het idee dat ik me erg bekeken zou voelen. Maar ik moet zeggen het was hartstikke gezellig!
Ik liep een nieuw rondje op aanwijzingen van de man, dat was dus sowieso verfrissend. Daarnaast waren de aanmoedigingen van de peuterzoon (Ben je nou aan het rennen? Hup mamma!!) en de dreumesdochter (Mamma! Dag dag. Aappp.) natuurlijk erg motiverend. Voor herhaling vatbaar dus.