Het was vandaag wereldlichtjesdag. Op deze tweede zondag van december worden er wereldwijd om 19.00 uur locale tijd lichtjes aangestoken. Ter nagedachtenis aan overleden kindjes.
Tot een paar jaar geleden had ik nog nooit van deze dag gehoord. Logisch wel, want het fenomeen kinderen was toen überhaupt nog ver-van-mijn-bed show. En overleden kinderen al helemaal.
Met het moederschap is dat veranderd. Er ontstond een heel nieuw soort kwetsbaarheid waar ik maar niet al te vaak bewust bij stil sta. Het idee dat de peuterzoon of de dreumesdochter iets overkomt of dat ze niet eens de kans zouden hebben gehad om adem te halen maakt dat ik het koud krijg.
Tussen de peuterzoon en de dreumesdochter had ik een miskraam; dat vond ik al heel verdrietig om mee te maken. Ik kan me gelukkig niet echt voorstellen hoe het is als een groter kindje wegvalt.
Vandaag denk ik daarom aan al die ouders die een kindje moeten missen. In het bijzonder aan het meisje* van een lief vriendinnetje. Hopelijk maken de lichtjes van deze kindjes de wereld een beetje mooier.