Eigenlijk ging ik een stukje schrijven over de lange haren van de dreumesdochter en het feit dat ik daar binnenkort misschien wat meer handigheid mee zou moeten gaan krijgen.
Ging. Want toen kwam ik vanochtend langs het bericht dat een medemamma hier in Eindhoven pas bevallen is van haar kindje. We leefden met een heel stel mamma’s op een Facebookgroepje al een tijdje mee. De laatste loodjes van een zwangerschap wegen zwaar en daar kun je wel een beetje support bij gebruiken immers. Er is iets flink verkeerd gegaan en als ik het goed begrepen heb ligt het kindje nu hard te vechten.
Ik kan me niet eens een beetje indenken hoe de arme pappa en mamma zich moeten voelen. Voor hen staat de wereld opeens stil. En hoewel mijn wereld doordraait, wil ik even niet schrijven over de lange haren van de dreumesdochter. Ik ben vandaag maar even stil.
View Comments (3)
Ja, ik ben stil met je mee. Vreselijk voor ze, zit al heel de dag in mijn hoofd en dat zal nog even zo blijven.
Mooi geschreven trouwens. X
Ik ben mee stil....
Woorden schieten inderdaad te kort.