Laatst schreef ik al eens een stukje over de was en de organisatie daarvan, waar ik dus niet zo goed in ben. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het huishouden in het algemeen. Ik ben op een dag met de kindjes om me heen al lang gelukkig als ik het voor elkaar krijg om de vaatwasser uit te ruimen, waar nodig te stofzuigen en er voor te zorgen dat er niet al te veel etensresten op de vloer liggen. Soms doe ik dan nog iets met de was, maar tot veel meer kom ik echt niet.
Anderhalf jaar geleden hadden de man en ik er wel genoeg van om achter de feiten aan te lopen. Als we vrij hadden waren we altijd bezig met huishoudklusjes of hadden last van het feit dat het moest gebeuren. Daarom besloten we dat er toch maar hulp in de huishouding moest komen. Ergens voelde het wat decadent, maar het ging ook veel rust geven.
Sindsdien draait het hele huishoudsysteem om het moment dat Zaya komt. Om goed schoon te kunnen maken, moet het wel opgeruimd zijn en ik heb iedere twee weken weer stress om alles helemaal opgeruimd te krijgen. Ons huis wordt daarna van onder tot boven gepoetst en wij komen vanmiddag thuis in een spik en span huis. Daarna houd ik het zonder al te veel inspanning bij en over twee weken begint het weer van voor af aan.
Eigenlijk een soort wanorganisatie of een huishouden van Jan Steen zo je wilt. Maar het werkt prima dus ik vind het wel best. Wie weet raken we ooit weer echt georganiseerd zodra de dreumesdochter naar de peuterspeelzaal gaat en er iets meer tijd komt voor huishoudelijke zaken.