Beeing around

Afgelopen maandag gingen wij spelen bij een peutervriendje van de peuterzoon in Helmond. Of we gingen kletsen met een medemamma. Of allebei. Het is maar net hoe je het wilt zien. We gingen in ieder geval naar Helmond, met de trein, want ik vind het per bakfiets echt een beetje te ver.

Zo’n kort treinreisje is ideaal voor de nog wat korte spanningsboog van de peuterzoon. Hij mag dan eerst met de bus, ik heb erg gelachen om zijn geklets over Dusty en Maru tegen zijn buurman die niet zo goed wist wat hij er nou mee aan moest. Vervolgens op het station inchecken en roltrappen en veel treinen bekijken en daarna als klap op de vuurpijl ook zelf nog in de trein. Het mooie is dat Helmond lekker dichtbij is en de treinreis dus mooi kort duurt.

Eenmaal daar werden we opgewacht door het peutervriendje en zijn mamma. We hobbelden naar hun huis en daar was de peuterzoon helemaal gelukkig, allemaal nieuw speelgoed! Altijd leuk om te zien. Het peutervriendje adopteerde de meegenomen Dusty tijdelijk, dus die was ook blij. De dreumesdochter is nog in de heerlijke fase dat ze eigenlijk overal wel gelukkig is. Zolang ze maar mag kruipen en ik in de buurt ben…

Er werd lekker gespeeld en ook de lunch was erg geslaagd, want beleg wat we thuis nooit hebben. Wat fijn dat je daar zo blij van kan worden. Na de lunch werd het toch echt slaaptijd voor het peutervriendje en de dreumesdochter en derhalve gingen wij huiswaarts. De peuterzoon hield wederom enkele medepassagiers bezig en had heel veel geluk toen wij weer in Eindhoven arriveerde. De trein bleef nog even staan en met veel interesse keek de peuterzoon bij de machinist naar binnen. Dat vond de machinist wel grappig en hij zette de peuterzoon even op de grote stoel achter het stuur. De peuterzoon was erg blij en ik had een leuk plaatje.

Soms is het allemaal zo heerlijk simpel.