‘Ja, we moeten een intranet hier thuis’ zo sprak de man vanochtend. ‘En ook een SAFe-framework, en misschien moeten we dan een projectmanager aannemen’.
Bij mij ging logischerwijs het licht uit bij die tweede term. Halloooo, van dat soort dingen heb ik geen verstand hoor.
De aanleiding van de uitspraak van de man was de poging die hij deed om de stapel papier die zich in de loop van de afgelopen tijd op de tafel verzamelde de baas te worden. Ons huis is, in theorie althans, best opgeruimd. In principe hebben alle spullen een vaste plek en we doen ook ons best om niet al te veel spullen te verzamelen. Het ligt maar in de weg. Helaas ontstaat er op de één of andere manier toch altijd weer zo’n stapel op de eettafel.
Deze keer vonden we twee adventkalenders (je weet wel, van die dingen met chocolaatjes om af te tellen tot de kerst), een staatslot, een vaktijdschrift, bonnetjes van de kinderpostzegels en groteclubactie (en waar is dat lot dan gebleven?), een reclameblaadje, een afsprakenkaartje van de fysiotherapie en een blikje pleisters.
De man vindt mij vreselijk ongeorganiseerd. Ik vind het soort van handig om sommige dingen in het oog te houden, dan is de kans gewoon groter dat ik er aan denk om iets te gaan doen met die dingen.
Toegegeven, het ziet er niet echt netjes uit. En ik ben ook gewoon niet zo goed in organisatie. Ik vergeet doorgaans geen heel belangrijke afspraken en er lopen geen dingen gruwelijk in het honderd, maar ik stond vandeweek wel raar te kijken toen de man een avond wegbleef. Dat had hij al drie weken geleden aangekondigd en dat tijdsvak is net wat te lang voor mijn intern geheugen.
Wellicht is het dus toch tijd voor een reorganisatie.