Deze week kondigde ik het al even aan, in het kader van carrière-orientatie deed de peuterzoon vandaag mee aan een heuse modeshow. Omdat de Heuvel opnieuw geopend werd, waren er de hele dag allerlei festiviteiten en een onderdeel daarvan waren de modeshows van diverse kledingwinkels. De ervaring leert dat de peuterzoon dit soort dingen doorgaans erg leuk vindt en derhalve begaven wij ons van middag naar Polarn O. Pyret alias de streepjeswinkel*.
Nadat alle kleine en grote deelnemers in de leukste outfits waren gehesen (zei ik al dat ik deze kleding echt heel leuk vind?), mochten ze met zijn allen een rondje over de catwalk lopen. Dit rondje bleek een aardige wandeling, het hele winkelcentrum werd doorgelopen en daarna ging het buitenom weer terug. Voor de peuterzoon was dit een beetje te ver. Gelukkig was daar een deelnemende pappa die hem wel wilde dragen.
Vervolgens moest er gewacht worden tot de volgende ronde. De peuterzoon vermaakte zich in die tijd kostelijk met heen en weer rennen in de gang met de andere kindjes. Ik heb me daarbij afgevraagd hoe het toch mogelijk is dat hij daar dan wel weer de energie voor had, terwijl hij tijdens zijn ‘moment of fame’ de andere kindjes niet bij kon benen. Ik constateerde maar dat het bij het peuterschap hoort.
Na een tweede ronde kleding showen zat het er weer op. En dat was maar goed ook, want het model was helemaal afgepeigerd. Ik parkeerde hem in de kinderwagen met een appel en zijn nieuw verworven knuffel genaamd Olaf (ja, we keken vanochtend naar Frozen) en hij wilde er niet meer uit. In de bus naar huis is hij zelfs in slaap gevallen, dat gebeurt toch niet meer zo vaak.
We hadden weer een leuke dag en ik ben buitengewoon benieuwd of de peuterzoon later nog iets zal gaan doen met zijn modellenpotentieel.