Een belangrijk onderdeel van de studiereis is het onderdeel jobshadowing. Het idee is simpel, je loopt mee met iemand die een bepaalde professie uitoefent met als doel een goed idee te krijgen hoe dat er dan precies aan toe gaat. Om netjes om half negen op de beoogde locatie te zijn, moesten veel van ons al tamelijk vroeg op pad. Ik stapte met zes medestudenten om tien over half acht in een taxi richting het south lake ziekenhuis in Newmarket.…
Maandag, dus het echte werk ging beginnen. De dag stond in het teken van verschillende sprekers die ons van alles gingen vertellen over het healthcare (of health care?) systeem in Canada en Amerika. Over de rol van de nurse practitioner en hoe er gezocht werd en wordt naar ontwikkeling en positionering. Daarnaast kan het immer hippe leiderschap natuurlijk niet ontbreken en was er ook een presentatie door twee NP’s van de Victoria Order of Nurses (VON), één van de organisaties…
De eerste dag van de studietrip stond in het teken van naar ik aanneem de grootste attractie hier in de buurt. Ik zou natuurlijk iets kunnen zeggen over het groepsproces en de waarde van leuke uitjes daarvoor, daar is vast ook wel iets van waar immers. Maar de trip naar de Niagara Falls heeft echt weinig te maken het educatieve doel van deze reis en dat hoeft ook gewoon niet. We werden om negen uur in een bus geladen en…
De reis naar Toronto is voor mij persoonlijk stiekem een ding. Ik ben namelijk nog nooit verder van huis dan Tenerife geweest. Dat deze localo nu dus de grote plas over ging steken, was een eerste keer. We vlogen pas om vijf uur ‘s middags, dus er was geen sprake van heel vroege perikelen. Sterker nog, ik nam zelfs een trein eerder naar Schiphol omdat ik klaar was. Eenmaal op Schiphol ging het inchecken van de bagage soepel en ook…
Anderhalve week geleden is het, dat onze wereld abrupt stil kwam te staan. We brachten bijna de hele week door in Dalfsen. Waar het zo vertrouwd is maar toch ook helemaal anders. We haalden herinneringen op, zochten een mooie plek uit voor Hannah op een prachtige natuurbegraafplaats, we herdachten haar met familie en vrienden en brachten haar op een stralende dag naar de bloeiende heide. Er kwamen veel reacties, er was veel schrik en verdriet maar er waren ook mooie…
Het werd abrupt stil hier, en dat klopt volledig met de realiteit. Nadat we dinsdag na een fijne dag op een fijne camping ergens in het westen van Brabant kwamen, sloten we de dag rustig af. Onder andere met een rondje videobellen met oma Hannah. Ze beëindigde het gesprek met de mededeling dat ze nog even tv ging kijken. Kort daarna is ze onwel geworden en allerlei inspanningen daar iets aan te doen mochten niet baten. Ze is overleden. De…
Na een prima nachtje op het stilste plekje van Walcheren, zo omschreef Staatsbosbeheer beheer het althans, hadden we een interessant ontbijt. De voorraad was wat uitgeput en derhalve werden het restjes. Een beetje brood, wat druiven, wat zelfgeplukte bramen, chocola en de groepzevenzoon overweegt de combinatie van Tucjes met chocopasta te patenteren. Opzich prima, maar we namen ons toch voor om onderweg een uitsmijter te gaan scoren. De route was werkelijk een feestje. De eerste twintig kilometer kregen we gratis;…
Hoewel we heerlijk sliepen bij camping de Wachtsluis en het er werkelijk tiptop in orde was, was deze plaats toch iets te massaal voor ons. De kids speelden er lekker en we douchten er fijn, maar het was ook fijn om weer verder te gaan. Toen we na een lekker ontbijt eenmaal klaar waren voor vertrek brak de hemel werkelijk open. We stelden ons vertrek daarom een kwartiertje uit en gingen op pad richting Breskens. De man spoorde ons op…
Na een off-dag van mijn kant waarop de man en kids Knokke en het strand bezochten, gingen we op zaterdag weer verder. Oorspronkelijk was het plan Oostende maar vanwege de moeizame zoektocht naar leuke campings en severing aantrekkelijke Belgische kust (no offense, zuiderburen) besloten we om richting Zeeland te gaan. De tocht voerde nogmaals door Brugge, langs het omhooggevallen Knokke (wederom no offense zuiderburen) naar camping de Wachtsluis, koud over de grens. Vlak voor Knokke had de man een uitspanning…
Op donderdagochtend was het al snel erg warm in de tent maar desondanks hadden we wat moeite met opstarten. De man was nog druk met de te fietsen route, de kids hadden niet zoveel zin, zo’n ochtend dus. Toen we dan eindelijk klaar waren voor vertrek bleek de achterband van de groepdriedochter lek, nog meer vertraging dus. We hebben wel lekker ontbeten in het zonnetje, konden de spullen droog inpakken en we weten inmiddels dat de kleine zestig kilometer door…