Het is al weer een tijdje geleden dat ik schreef over de toestand op mijn werk. Dat komt doordat er niet bijzonder veel gebeurde namelijk. we gingen uit met onze afdeling uit cohort, de rust keerde wat weer en de hele situatie kabbelde een beetje voort. Dat betekent op een psychogeriatrische afdeling dan alleen niet dat iedereen blij en rustig is, maar meer dat er geen al te grote veranderingen in de situatie optreden. In ons geval wilde dat zeggen…
De groepdriedochter ging naar bed en ik zat nog even op de rand van haar bed voor de nodige kussen en knuffels. En natuurlijk om nog even de dag door te nemen. Waar de vraag precies vandaan kwam weet ik niet meer, maar mijn meisje wilde weten in welke groep ze zou zitten als ze tien was. Als ik pedagogisch verantwoord was geweest, had ik haar dat mooi zelf laten bedenken, maar dat ben ik niet. Dus zat ik op…
Tot mijn grote vreugde had ik op deze uitgesproken warme winterdag gewoon vrij. De hele week werd al voorspeld dat er een fantastische dag aan zat te komen en derhalve had de man een virtuele hardloopwedstrijd gepland. Hij deed mee aan de groeten uit Schoorl run, maar dan gewoon op fietsafstand. De echte variant is uiteraard leuker, maar dit was wel praktisch moet ik zeggen. Rond half acht stapte hij uit bed, bereidde zich voor, voorzag mij van koffie in…
Het was zaterdag aan het eind van de middag. Rond een uur of vier was ik thuisgekomen na een dagdienst en de kids hadden lekker buiten gespeeld. De man was nog druk geweest met allerlei computerprojecten en samen met de kindjes ging ik een beetje voor de tv. Lekker lui dus. De meisjes keken naar Conny die op balletles zat en schijnbaar was de peuterdochter daardoor geïnspireerd. Ze ging allerlei schattige dansjes doen. Na een tijdje bedacht ze dat ze…
Het moet niet gekker worden hoor, ik heb deze week dus echt al een aantal keer kwartet gespeeld met mijn spruitjes. Dat klinkt vast niet als iets heel bijzonders, maar dat is het bepaald wel. Ik heb namelijk een absolute hekel aan alles wat met spelletjes te maken heeft en doe doorgaans zo’n beetje alles om er onder uit te komen. Er zijn wel wat uitzonderingen te verzinnen, een potje Wordfeud kan ik op zijn tijd nog wel waarderen. Dat…
Wat een dag hè. Ik realiseer me best dat ik niet al te hard oplet qua nieuws en actualiteiten, maar doorgaans krijg ik de hoofdmoot toch wel soort van mee. Desondanks had ik in het geheel niet aan zien komen dat iemand daadwerkelijk een zaak zou hebben tegen de avondklok en ik was dan ook tamelijk verbaasd toen we bijna weer gewoon naar buiten konden na negen uur ‘s avonds. De soap die daarna volgde heb ik ook al niet…
Er was hier vandaag vermoedelijk sprake van een unieke situatie. Als ik mijn ‘timeline’ van Facebook en ‘feed’ van Instagram* mag geloven, heeft vandaag namelijk zo’n beetje heel Nederland geschaatst. Bijna dan, want wij deden er niet aan mee. Er is hier in Meerhoven best het één en ander aan water te vinden en ik zie al een paar dagen plaatjes voorbij komen van allerlei ijspret, maar desondanks hebben we niet geschaatst. Ik zou nu als excuus kunnen aanvoeren dat…
Het is carnavalsvakantie. De groepvierzoon en groepdriedochter gingen op vrijdag als respectievelijk Jedi en skelet naar school en kwamen om kwart over twaalf weer naar buiten gerold. Niet zo uitgelaten enthousiast als ze normaal over die vakantie zouden zijn, maar toch zeker blij met het vooruitzicht van een weekje pauze. Want na een ruime maand noodopvang en laten we de hele week sneeuwpret niet vergeten, zijn ze gewoon moe. Dat resulteert in veel gezeur en geruzie en weinig zin om…
Na weken van dichte scholen, noodopvang, werken in cohort en werkelijk alles anders dan het hoort te zijn is de afgelopen week een verademing gebleken. Op mijn werk gingen we uit cohort, wat betekent dat we geen apenpak meer aanhieven en dat de deuren weer open mogen. Geen strikte bezoekregeling meer en weer wat vrijheid voor onze bewoners. Daarnaast gingen school en villa Yip weer open voor alle kids en zagen de kids hun eigen juffen en meester weer. En…
Het voordeel aan de op het moment altijd maar thuiswerkende man is dat ik de peuterdochter niet altijd goed mee te nemen als ik op pad ga. Over het algemeen vindt ze het best gezellig om met me mee te gaan hoor, maar soms heeft ze niet zo’n zin. Dat heeft iedereen wel eens, maar aangezien je een driejarige nog niet alleen thuis laat, had ze doorgaans pech als ze niet mee wilde gaan om haar broer en zus uit…