Het weer op de zaterdag voor Pinksteren was niet al te best. Ik arriveerde ruikend naar natte hond op mijn werk en de man nam geheel tegen zijn principes in de bus tijdens zijn shopmissie. Vervolgens faalde die missie ook nog, want de rij voor de winkel die hij op het oog had was langer dan de tijd tot sluitingstijd. Heel naïef was ik daar weer eens verbaasd over. Hoe is het toch mogelijk dat mensen in de rij gaan…
Of het helemaal noodzakelijke reizen waren, daar kun je over twisten, maar wij namen afgelopen week weer eens uitgebreid de trein. Dat was voor mij toch al weer een tijdje geleden. We namen er wellicht een klein voorschotje mee op de maatregelen die woensdag versoepeld worden, maar dat is dan maar zo. Strikt genomen gingen we tegen het advies in om het openbaar vervoer alleen voor noodzakelijke reizen te gebruiken. Aan de andere kant is het opzoeken van opa’s en…
Een mens zou denken dat je na ruim acht jaar moederschap inmiddels wel wat gewend bent. Maar soms sta ik toch nog steeds te kijken van de tomeloze hoeveelheid energie er in die gupjes van mij schuilt. Het stuitert werkelijk maar door en zo af en toe gaat het als een wervelwind van het ene naar het andere vertrek. Het fascineert me daarnaast ook nog wel eens dat ze altijd wel een manier weten te vinden om ergens te stuiteren.…
Voor het weekend maar gewoon eens een heerlijk plaatje van ons jongste gupje. Ze zit in een nogal fotogenieke fase geloof ik, want ik heb geregeld stralende foto’s van haar. En zelfs als ze verdrietig is zijn er mooie foto’s van te maken. Zo nam de man haar vorige week samen met de oudste twee mee naar de stapstenen hier in het park. Daar kunnen ze heel leuk over water heen stappen en het risico daarbij is logischerwijs dat je…
Twaalf mei was de verjaardag van de ons allen bekende Florence Nightingale. Dat was twee jaar geleden uiteraard ook al zo en vandaar dat ik er toen ook al over schreef. Desondanks lijkt me dit een mooi moment om nog maar eens over die verplegenden te schrijven. Het zal u niet verbazen dat ik me doorgaans niet al te druk maak over alle dagen die aan bepaalde thema’s zijn toegewezen. Ik ben van het soort dat zelfs Moederdag en Valentijnsdag…
Het leek me wel weer eens aardig om een selfie bij een stukje te plaatsen. Ik bedoel, als je er zo’n blog op na houdt, moet je toch een zekere vorm van aandachtsdrang hebben. En in die hoedanigheid leek me een selfie best passen. Daarnaast leek het me ook een goed idee om te schrijven dat we uit die quarantaine zijn waar ik me de afgelopen weken zo druk om maakte en dat we dus weer terug kunnen naar normaal.…
Als het allemaal meezit, hadden wij op deze eerste maandag van de meivakantie onze laatste hele quarantaine dag en mogen we ironisch genoeg op 4 mei uit onze relatieve beperking. Ik schrijf hier zeer bewust relatief want ik wil geenszins een vergelijking maken met de gebeurtenissen die we ‘s avonds collectief herdenken. Dat dat even duidelijk is. Of we de quarantaine op mogen heffen hangt af van het al dan niet positief testen op covid van de nog positief geteste…
Toen de man en ik ooit in een vorig leven zo’n beetje aan het eind van de studies geraakten en het begin van ons werkende leven, werd het ook tijd om het studentenhuis om te ruilen voor een ‘echt’ huis. Daar was als starter in de randstad ook toen al niet aan te komen en aangezien we behoorlijk wat inschrijftijd bij het sociale woonbedrijf in Eindhoven hadden, zijn we onze peilen gaan richten op het Brabantse. We reageerden op alles…
Er moest gestoeid worden. De groepdriedochter was dan wel naar school en bso geweest*, de rest van ons was niet verder gekomen dan wat klussen en/of een beetje buiten spelen voor het huis. De groepvierzoon had in de ochtend zijn klas en meester via teams gezien en op mijn beurt had ik dat eens zitten aanschouwen. Ik constateerde dat hij niet voor online lessen gemaakt is. Navraag leerde dat ik gelijk had, hij vindt het verschrikkelijk vertelde hij. Na de…
Het was lekker weer zeg, de afgelopen dagen. Prettig toeven op ons balkon dus, maar dat is voor kinderen natuurlijk bepaald niet genoeg. En dus hebben ze, met grote omzichtigheid toch ook maar een klein beetje buiten gespeeld. Waar de groepdriedochter het geluk had dat werkelijk om de hoek een klasgenootje woont die ook besmet was met het welbekende virus waar ze even lekker in de tuin kon ronddollen, gold dat niet voor de andere twee. De kleuterdochter kan haar…