Vroeger, in het pre-kindertijdperk en daarna, zij het wat minder frequent, in de pre-coronatijd gingen de man en ik nog wel eens samen op pad. Een avondje bioscoop of theater gebeurde toch regelmatig. In alle drukte rond werk en kids en beperkingen door lockdowns kwam daar de laatste jaren weinig van maar dit jaar deden we toch al weer wat pogingen. We gingen al naar het parktheater en namen ons toen voor om dat toch vooral vaker te doen. Met…
Vrij regelmatig lunchen we met een aantal collega’s in het restaurant van ons verpleeghuis. Tot zo ver weinig bijzonders. Het geval wil dat er onder deze collega’s ook geregeld exemplaren zijn die niet in de directe zorg aan bed werken. Ze houden zich bezig met facilitaire dingen, management zaken of maken deel uit van de behandeldisciplines. Dat zijn de takken van sport (pun intended) waarbij een fors deel bureauwerk en in ieder geval veel zitten komt kijken. En dus hebben…
Het gebeurt bepaald geregeld dat ik het gevoel heb dat ik in een soort spagaat zit. In figuurlijke zin, een fysieke spagaat heeft er nooit ingezeten kan ik u verzekeren. De druk op de zorg is onverminderd hoog, in allerlei beroepsgroepen zit men te springen om personeel alleen is het lastige aan zo’n verpleeghuis dat je dat niet een keer een paar uur eerder dicht kunt doen. En we kunnen ook niet zeggen ‘vandaag leveren we een dagje geen zorg’.…
Zo’n beetje een maand geleden kreeg ik de vraag van één van de receptionistes waarom ik eigenlijk nog nooit over hen had geschreven. Een boeiende vraag, zo vond ik, want ik had eigenlijk geen idee. Het is namelijk niet zo dat de facilitaire diensten niet zie. Het gebeurt bepaald geregeld dat ik langs de receptie loop omdat er weer eens iets organisatorisch aan de hand is wat ik gewoon niet weet. Of, laten we eerlijk zijn, wat ik wegens andere…
Ik heb een streak Zo wist de man woensdagavond te vertellen. Ik keek hem waarschijnlijk wat wazig aan, want er volgde al vrij snel verduidelijking. Ik breng de hele week de kinderen naar school, zo legde hij uit. Dus ik heb een streak. En hij heeft gelijk. In ons huishouden komt het er sowieso meestal op neer dat de man de kinderen naar school brengt, ik sta namelijk doorgaans vier dagen per week om zeven uur op Merefelt. Dan is…
Er is sprake van een blogcrisis. Dat klinkt heel dramatisch, maar het is denk ik niet zo erg. Misschien is het zelfs wel verfrissend. Het is wellicht opgevallen dat het nogal stil was hier. Dat kwam deels door de meivakantie, we hadden met het hele gezin vrij en het leek me wel eens goed om het stukjes tikken even helemaal los te laten. In de weken ervoor had ik toch al weinig inspiratie en dus was het een mooi moment…
Er is iets bijzonders aan de hand. Allereerst was ik ruim twee weken stil hier op het blog. Dat is werkelijk waardeloos voor het bereik en de nieuws en meer van dat soort voor bloggers nogal belangrijke onderwerpen. Daar blijkt weer eens dat ik geen échte blogger ben, want echt druk kan ik me er niet om maken. De (spreekwoordelijke) radiostilte had simpelweg te maken met wat tijdgebrek en een vol hoofd. De prioriteit lag bij slapen. Het volle hoofd…
Ergens eind vorig jaar kwam het boek Verpleegthuis van Teun Toebes uit. Deze jonge verpleegkundige ging op een gesloten afdeling voor mensen met dementie wonen en schreef vervolgens een boek over wat hij leerde van zijn huisgenoten. Schijnbaar was dit een boek wat ik gelezen moest hebben, ik heb het inmiddels al van drie mensen cadeau gekregen. Daarnaast vroeg ik het zelf al met vijf december, want ik was inderdaad heel erg benieuwd. Zonder het boek überhaupt gelezen te hebben…
Het is een gevalletje ‘duurt even, maar dan heb je wat’ gebleken. Het A-diploma van de groepvierdochter liet behoorlijk lang op zich wachten. Allerlei lockdowns en andersoortige onderbrekingen hielpen niet echt in het leerproces en de door de zwemschool aangeboden inhaalslagen kostten ons meisje te veel van haar vrije tijd, daar zijn we niet aan begonnen. De groepvierdochter heeft gelukkig geen hekel aan het zwemmen, maar de laatste tijd begon ze toch wel te vragen naar dat diploma. Ik was…
Het is in feite geen werkweekend, maar desondanks was het begin van het weekend bepaald werkgerelateerd. Het begon op vrijdagavond met een feestje. Een oktoberfeest. Het was langs spannend of men het aandurfde om weer eens een bedrijfsfeest te organiseren, en uiteindelijk mochten we dan toch weer eens los. Gelukkig liet men het doortrekken van het thema Oktoberfest achterwege, ik weet niet of ik dan gekomen zou zijn. Het feest was wat mij betreft zeer geslaagd. Er werd wat gedanst,…