Ooit, toen ik nog op het Jac P Thijsse college zat, heb ik bijzonder effectief een aantal rijtjes uit mijn hoofd gestampt. En ik kan me zo voorstellen dat ik niet de enige ben die ze nog kan opdreunen. Mit nach bei seit von zu außer aus gegenüber An auf hinter neben in unter vor schwischen Zijn worden lijken blijken schijnen heten dunken voorkomen Jeune jolie beau vieux petit gros grand long nouveau bon mauvais haut* Wat er precies moet…
Eigenlijk sinds de tijd dat ik blogs tik over de zorg, leest er een vriendin mee. Ze heeft geen achtergrond in de zorg, maar wel een uitstekend oog voor taal. Geregeld krijg ik berichtjes van haar met te verbeteren typ- of stijlfouten. Of heel geïnteresseerde, inhoudelijke vragen. Superblij ben ik met die appjes. Want ik typ de blogs meestal als ik in bed lig, en het wil dan wel eens voorkomen dat ik onverhoopt niet meer zo scherp ben. Fijn…
Soms gaan dingen gewoon beter dan je had verwacht. Dat is toch leuk om te kunnen constateren. Het geeft een mooie gelegenheid om een succesje te kunnen vieren. Een eeuwig ding in de zorg is de verdenking op een urineweginfectie. Zo’n blaasontsteking is een vervelend probleem, iedereen die het wel eens heeft gehad herkent de klachten die er bij horen en dat is echt niet leuk. Een beginnende urineweginfectie kan nog wel vanzelf over gaan, maar heel vaak is behandeling…
Hoe het precies werkt met eigenwijsheid weet ik niet. Word je met de jaren eigenwijzer? Of zou het samenhangen met de hoeveelheid kennis die je hebt verzameld? Of leidt een combinatie van die twee tot een grotere eigengereidheid? Hoe het ook zij, ik merk dat ik inmiddels aanzienlijk kritischer ben op de dingen die men mij op school probeert te leren dan dat ik dat ooit bij de bewegingswetenschappen was. Een paar weken geleden schreef ik al over het wat…
Zo af en toe zetten we in de ouderenzorg een zogenaamd tent- of Poseybed in. Dat klinkt misschien gezellig, en dat kan het vast zijn, maar het is ook bepaald een heftig middel. Zo’n bed bestaat namelijk uit een bed (ja echt) met daaroverheen een soort tent die van buitenaf wordt afgesloten. Eenmaal in zo’n bed, kun je er dus niet meer zonder hulp uit. Omdat ik benieuwd was waar de naam Posey vandaan kwam, ging ik eens Googlen. Al…
Het is eind juni en de dagen zijn warm, het schooljaar loopt tegen het eind en daar zijn we met zijn allen lekker druk mee. Vorig jaar schreef ik ook al over de laatste zware loodjes, dit jaar is daar nog een dimensie bijgekomen. Het is, zo leert de kalender mij, nog drie weken tot de zomervakantie hier in het zuiden des lands. Afgelopen week kwamen er rapporten mee naar huis, het eerste oudergesprek is geweest en alle kids waren…
Soms vraag ik me echt een beetje af hoe het mogelijk is dat ik überhaupt ooit op tijd op de juiste plek geraak… Mijn oriëntatie-vermogen is werkelijk vergelijkbaar met dat van een dronken doperwt namelijk. En gek genoeg lijkt het nog verder te dalen als ik in de buurt van Tilburg kom. Het geval was afgelopen woensdag als volgt: in de ochtend werd ik in Bladel verwacht om te gaan werken, aan het einde van de middag in Tilburg. Omdat…
Telefoonangst, ook wel belangst of telefoonfobie, is een vorm van angst waardoor mensen niet durven te bellen. Het wordt gezien als een sociale fobie.* Sinds jaar en dag heb ik al last van een milde vorm van belangst. Dit tot hilariteit, en soms ergernis, van de man want de regeltelefoontjes laat ik doorgaans aan hem over. Het is niet direct zo dat ik vreselijk veel hinder ondervind van mijn aversie tegen iemand opbellen, maar ik kan wel écht opzien tegen…
Op de laatste werkdag van de week mocht ik weer eens naar Merefelt. Voor een overleg met broeder Bart (die pas geslaagd is 🎉) en Sanne van communicatie. De kleuterdochter had vrij van school en ik had daarom vrij van werk genomen. Dus nam ik haar gezellig mee. Het laat zich wellicht raden, het gesprek wat we voerden ging over bloggen in en over de zorg. Bart schreef de afgelopen anderhalf jaar over zijn reis door de verkorte opleiding tot…
Het was woensdagmiddag en de zon scheen. Ik was niet helemaal fit en had bedacht om een paar uur eerder dan gebruikelijk op mijn gemakje in het zonnetje naar huis te peddelen. Vandaar dat ik, met een muziekje in de oren, op het fietspad naast de provinciale weg bij Hapert fietste toen ik tot mijn verbazing achter me hoorde toeteren. Er reed een politie-auto. Op het fietspad. En ze zwaaiden naar mij toen ik wat glazig achterom keek. Dus ik…