Werk

Ook zorg…

In het verpleeghuis waar ik werk, wonen mensen doorgaans bepaald niet voor hun zweetvoeten. De meeste bewoners van de somatische afdeling waar ik sta zijn betrekkelijk oud en als gevolg van de gebreken waarmee die ouderdom kwam, zijn ze in het verpleeghuis terecht gekomen. Er zijn echter ook cliënten die helemaal nog niet zou oud waren toen ze getroffen werden door het één of ander en dientengevolge niet meer voor zichzelf kunnen zorgen. Best confronterend vond ik dat in het…

0
Read More

Home alone

Het was, zoals vrij geregeld op het ogenblik, weer eens werkweekend. Dat is niet zo’n punt, de man vermaakt zich meestal prima met de kindjes en daarnaast heeft een weekenddienst ook zo zijn voordelen. Wat er alleen niet zo van komt op deze manier is familiebezoek. De familie woont op twee+ uur treinafstand en we combineren dat derhalve meestal met een minilogeerpartij. De man vond dat het wel weer eens tijd werd om naar zijn ouders te gaan. En besloot…

2
Read More

Geregel!

Inmiddels ben ik ruim een half jaar terug aan het werk en sinds een maand of vier ga ik op de vrijdagen ook nog naar school. Dat bevalt me tot nu toe uitstekend, het werk is leuk, de opleiding gaat zoals ik wil dat het gaat en op het thuisfront krijgen we het over het algemeen aardig rond. Desondanks ben ik de allerlaatste die zal tegenspreken dat ons schema zo af en toe tot wat hectiek leidt. Om aan mijn…

0
Read More

Mijlpaalmail

Het was een week met een paar flinke mijlpalen. Zo vond ik althans. En waar mijlpalen vaak vooral zichtbaar zijn of bij een verjaardag horen ofzo, kreeg ik ze deze keer keurig in mijn e-mail. We kregen namelijk een mailtje van de school van de kleuterzoon. Gericht aan de ouders van de peuterdochter… Ze mag over een paar weken een keer komen wennen. Nu kijk ik al een tijdje reikhalzend naar dat moment uit, maar deze bevestiging is toch wel…

0
Read More

Dementie in theater

Het was laatst dag van de zorg. Of dag van de zorgverlener, ik weet het eigenlijk niet meer. In ieder geval was er sprake van een dag waarop er extra waardering was voor het zorgpersoneel. In het kader daarvan bood de RSZK haar medewerkers een theatershow aan. Nu moet ik zeggen dat ik me met een Tony zeker net zo gewaardeerd had gevoeld maar voor een voorstelling ben ik altijd in. Zeker over een gecompliceerd onderwerp als dementie. Derhalve bezocht…

0
Read More

Loden pijp

Als je hier maar lang genoeg werkt, leer je dit vanzelf Zo zei mijn collega terwijl ze haar toch betrekkelijk hete koffie in een recordtempo naar binnen goot om daarna in hoog tempo naar beneden te hollen. Zo kon ze voorkomen voorkomen dat één van onze zorgvragers* zichzelf over het bedhek op de grond zou storten. Ze had natuurlijk de koffie ook gewoon kunnen laten staan, maar de ervaring leert schijnbaar dat het dan toch in de gootsteen belandt. En…

0
Read More

Ieder nadeel heb zijn voordeel

Het enige ietsiepietsiemini-nadeeltje aan werken in de zorg* is dat het altijd maar doorgaat. Mensen die zorg nodig hebben kunnen dat nu eenmaal niet uitstellen tot tijdens de kantooruren op de doordeweekse dagen. Onregelmatige uren dus, en ook op zon-en feestdagen moet er altijd personeel aantreden. Ik vind het wel wat hebben, werken in de avond of het weekend. Het beginnen om zeven uur ’s morgens zal wel nooit mijn hobby worden en werken met in dit geval Pasen is…

0
Read More

Lokale gewoonten

Dat ik een Hollander in Brabant ben wordt op het werk zo af en toe extra duidelijk. Het overkomt me met enige regelmaat dat ik iemand niet helemaal lekker begrijp. Er zijn namelijk verrassend veel woorden en uitdrukkingen die typisch Brabants blijken. Ik moet wel zeggen dat het Brabants me steeds beter afgaat en heel soms betrap ik me zelfs op een bijna Brabantse uitdrukking. Ik val daarbij overigens meteen door de mand, want de tongval van een localo zal…

0
Read More

Avonddienst

Met de man van huis was er de afgelopen week weinig gelegenheid om te gaan werken. Vandaar dat ik meteen maar een avonddienst ging draaien toen hij weer in huis was. Het is tof om te merken dat naarmate ik wat meer kan daar bij de RSZK, ik steeds blijer word met de beslissing (en mogelijkheid!) er aan de slag te gaan. En na een week met welgeteld één dienst, stond ik haast te trappelen. Het uit mijn bed komen…

0
Read More

Aan het werk…

Nou, hij is weer veilig en wel bij ons hoor. De man appte maandag rond een uur of tien dat hij weer op Nederlandse bodem stond en dat hij naar de trein ging. Gelukkig maar. Ik heb er niet al te hard over nagedacht, maar ergens ben ik met zo’n vliegtrip naar Verweggistan toch een beetje bang dat er iets gebeurt. Alles kwam gewoon goed en zo rond lunchtijd kwam de man dan eindelijk aan, tot groot enthousiasme van de…

0
Read More