Nou, zo zei mijn collega toen ik dit grappige plaatje schoot, ik ben benieuwd wat je hierover gaat schrijven. En ik moet zeggen, dat was ik ook. Het is altijd leuk, zo’n hondenbeestje op de afdeling. Er komt wat gezellige reuring en sommige bewoners fleuren echt op als ze contact maken met het beestje of het zelfs maar zien. Andere bewoners hebben er niet direct iets mee, maar ik heb nog niet gezien dat er negatieve reacties kwamen. Een afdelingshond…
Ergens kwam afgelopen weekend het verzoek vandaan om een foto van de groepdriedochter op te sturen. Het ging om een leuk verzoek, dus ik was graag bereid om mee te werken en dus dook ik in het foto-album op mijn telefoon. Ik kwam toen tot de boeiende conclusie dat ik veel portret-achtige plaatjes heb van de peuterdochter. Van de groepvierzoon en groepdriedochter heb ik natuurlijk ook wel foto’s, maar vrijwel nooit op een manier die dienst kan doen als portret.…
Het was een tamelijk relaxte versie van een werkweekend. Ik had dan wel zaterdagavond een late dienst en zondagochtend een vroege, maar het waren allebei hele korte diensten. Dat gaf de ruimte om op zaterdagochtend met de groepvierzoon naar zijn proefzwemgebeuren te gaan en aansluitend met zijn allen uitgebreid te eten. Op zondag kwam ik aan het eind van de ochtend al weer thuis en bleef er ruimte over voor een sport- en zwemsessie en een gezamenlijk diner bij een…
Mijn haar is te wild, ik wil naar de kapper, zo sprak de groepvierzoon donderdagochtend tot mijn grote verbazing. Doorgaans heeft hij bijzonder weinig zin in dat soort activiteiten dus ik was verrast. Nu had ik al zeker een maand of drie geleden bedacht dat het wel weer eens tijd was voor een rondje knippen en faalde ik er al evenzolang over dat voornemen daadwerkelijk uit te voeren. Het enthousiasme van de groepvierzoon gaf me dan eindelijk het zetje om…
Mijn lieve jongste dwarsliggertje kan het nooit zo waarderen als ik vroeg opsta. En helaas wordt ze ondanks mijn uitgebreide pogingen om zo stil mogelijk de kamer/het huis te verlaten bij ochtenddiensten, doorgaans tóch wakker. Dan schiet ze in luidkeels protest en maakt daarmee iedereen wakker. Tot frustratie van de man en mijzelf. Het was hierom dat ik een hard hoofd had in het experiment wat ik nu soort van per ongeluk ging uitvoeren. Ik had al heel vroeg de…
Vandaag was m’n dagje wel; soms bedenk ik wat mijn drie hobby’s zijn en fietsen (en hardlopen) – duursporten zoals u wilt – maakt altijd onderdeel uit van die drie. Hoewel de corona-epidemie met name in de Randstad onstuimig is en een tweede golf misschien wel aanstaande is, worden weer mondjesmaat kleine hardloopwedstrijdjes georganiseerd. Als die als zogenaamde trails in het bos plaatsvinden, is dat onder voorbehoud van afstandhouden op de start-finishlocatie, goed mogelijk. Vanochtend dus weer eens vroeg op…
Het duurt nog honderd dagen, dan is het kerstmis. Dat u het even weet. Ik moest daar wel echt even om lachen, vooral om het feit dat er mensen zijn die de moeite nemen om dit soort dingen bij te houden. Ik moest ook lachen om de timing ervan. Uitgerekend op de warmste Prinsjesdag ooit, en warm was het, zijn er mensen die schijnbaar aan kerstmis denken. Dat zette me dan weer aan het denken, want hoe zal de kerst…
Afgelopen weekend werd door een aantal politieke partijen en vakbonden de actie ‘meer dan applaus’ georganiseerd. Het doel van die actie was om de belofte over een structurele verbetering van de beloningen in de zorg ook daadwerkelijk te effectueren. Want er werd in maart heel hard geapplaudisseerd voor de zorg, maar puntje bij paaltje blijkt dat de regerende politieke partijen toch niet echt geld (over) hebben voor die extra uitgave. De KLM moet immers ook overeind worden gehouden. In de…
Woensdag werkdag en ergens halverwege de werkdag drink ik koffie met de collega’s van de buurafdeling. In de tuin, in het zonnetje, dus ik had het weer eens uitstekend voor elkaar. Na wat koetjes en kalfjes kregen we het over werkplezier, het kwijtraken daarvan en het algemene beeld wat er heerst, of lijkt te heersen, over werken op zo’n pg-afdeling. Van daaruit kwam het gesprek over een tv-programma gemaakt door Johnny de Mol, Restaurant Misverstand. In dit programma gaan een…
De peuterdochter is in al haar schattige peuterheid heerlijk primair in haar emoties. Ze heeft zo ongeveer boos, bang, verdrietig, verlegen, trots en blij. Ik vergeet vast het één en ander maar dat geeft niet, want ik wil het hebben over blij. Hoewel de peuterdochter ontzettend boos kan kijken naar iedereen die naar haar kijkt is ze in de basis doorgaans blij. En daar zitten dan weer gradaties in. Er is gezellig kletsen of lekker spelen blij, knuffelen blij, liedjes…