Ik ging naar pappa’s werk, daar kwam een vliegtuig in mijn arm. Toen moest ik heel erg huilen en daarna had ik twee minions. Zo vertelde de peuterzoon vanmiddag geëngageerd toen hij weer veilig in de bakfiets zat. Dan vraag je je vast af wat er aan de hand was. Nou, er moest bloed worden geprikt. Dat deden we afgelopen zomer ook al een keer. Toen reageerde de peuterzoon heel verbaasd met ‘au, er zit een vliegtuig in mijn arm’.…
Het moet er een keer van komen, een stukje over de was. So lets get it over with… Het is zo’n altijd terugkerend thema, een neverending story, een gebed zonder end en zo kan ik nog wel even doorgaan. En dan zou je toch denken, als je iets zo vaak doet word je er toch wel eens goed in. Of heb je in ieder geval het trucje door. Nou niets is minder waar helaas. Hoeveel ik ook oefen, het gaat…
Het is zo’n dag vandaag. Je kent het wel, niet helemaal lekker geslapen, geen zin om dingen te gaan doen, er moet van alles gebeuren en het zijn allemaal rotklusjes. Kortom: sjacherijnig. Ik zou haast gaan vermoeden dat de winter begint te komen… Daarom bleef ik vanochtend in bed met de peuterzoon en dreumesdochter. Zij vermaakten zich met een boormachine, een boek over beesten uit Afrika, een waterfles en niet te vergeten de televisie. Peppa, Bob en Timmy waren mijn…
Sint Maarten is geweest, dus het werd weer tijd voor Sinterklaas. En hoewel de peuterzoon vooralsnog weinig meekrijgt van de hele happening – hier geen Sinterklaasjournaal en ook het schoenzetten laten we nog maar even voor wat het is – kunnen we zijn aankomst toch niet helemaal voorbij laten gaat. Daarom gingen wij gister traditiegetrouw (kun je iets al zo noemen als je het voor de derde keer doet?) naar Uitgeest om daar met opa, oma, oom, tante en neef…
Het was een gekke dag vandaag. Wat een afschuwelijk nieuws kwam er uit Parijs… De beelden ervan komen hard binnen. Ik kan me niet eens voorstellen hoe naar het is om het van dichtbij mee te maken. Gek genoeg gaat het leven wel gewoon door en dus vertrok ik vanochtend met Anneke van Draagrijk naar Geldrop. In het St Annaziekenhuis was een kraammarkt waar we acte de présence gingen geven. Het begon al chaotisch toen ik tien minuten voor vertrek…
Dit is wellicht een spuit-elf blogje want iedereen heeft dit filmpje vast al lang gezien. Eígenwijs als ik ben wil ik het toch nog even delen. De man wees me er een paar dagen geleden op en twitterde dit: Britse @johnlewisretail weet als geen ander wat kerst is—natuurlijk commercieel, maar sympathiek doel #ManOnTheMoon https://t.co/PtdD00kkLc — Joris Korbeeck (@korbeeck) November 12, 2015 Wat een ontzettend mooi, lief, schattig en ontroerend filmpje zeg. Met een verdrietige ondertoon want ze weten de eenzaamheid…
Wat een heerlijk woord, speelgoedsoep. Het klinkt zo lekker blij en vrolijk. En hoewel het er doorgaans uitziet alsof er een bom is ontploft, wórd ik er meestal inderdaad vrolijk van. Het betekent namelijk dat de peuterzoon heerlijk heeft gespeeld en in zijn spel zo’n beetje al zijn speelgoed combineerde. Het is toch fijn dat er gespeeld wordt met al het spul dat we in huis hebben. Ik moet wel bekennen dat het ook wel een beetje pijn doet als…
De man en ik vinden het belangrijk om soort van bewust te leven. Dat is ten eerste goed voor het milieu. Hoewel me wel eens afvraag of we echt een bijdrage leveren, maar goed, een beter milieu begint bij jezelf zeggen ze. Daarnaast willen we onze kindjes meegeven dat de wereld een kostbaar ding is waar we best een beetje zuinig op moeten zijn. Voorleven is dan de remedie. En dus doen wij alles met de fiets of openbaar vervoer,…
Koppensnellend door mijn Facebooktimeline kwam ik gister langs een artikel in de Washington post. Als Nederlandse moeder was ik geboeid door de titel dus ik ben maar eens gaan lezen. Mocht je daar nou geen tijd voor/zin in hebben, de strekking is dat de schrijfster Nederlandse ouders erg relax vindt in de positieve zin van het woord wel te verstaan. Ze wijt dit aan onze ‘doe maar gewoon mentaliteit’ en ook aan het feit dat er veel parttime gewerkt…
Deze week kondigde ik het al even aan, in het kader van carrière-orientatie deed de peuterzoon vandaag mee aan een heuse modeshow. Omdat de Heuvel opnieuw geopend werd, waren er de hele dag allerlei festiviteiten en een onderdeel daarvan waren de modeshows van diverse kledingwinkels. De ervaring leert dat de peuterzoon dit soort dingen doorgaans erg leuk vindt en derhalve begaven wij ons van middag naar Polarn O. Pyret alias de streepjeswinkel*. Nadat alle kleine en grote deelnemers in de…