Of eigenlijk kan ik misschien beter zeggen ‘geen ritme’. Zo in de vakantie ziet iedere dag er anders uit en waar we normaal qua eten en slapen zo’n beetje iedere dag soort van hetzelfde doen, is het nu per dag afwachten wat er gaat gebeuren. Ontbijten doen we uiteraard altijd wel, het tijdstip en de samenstelling van het gezelschap varieert. Op langzame dagen ligt de babydochter alweer in bed, als we iets planden eten we logischerwijs wat vroeger. De lunch…
We mogen dan niet op fietsvakantie zijn, ons belangrijkste vervoersmiddel is toch de tweewieler. We konden de bakfiets moeilijk meenemen vanuit Eindhoven en daarom haalden we de fietskar maar weer eens uit de schuur. We kochten de kar twee jaar geleden, en eerlijk is eerlijk, we schrokken wel wat van de prijs. Voor het bedrag wat je er voor neer moet leggen, kun je een aardige fiets kopen. Maar ja, we wilden graag op fietsvakantie en een goede kar is…
Zo… Ik deed al twee klusjes deze vakantie. Ik schreef namelijk een sollicitatiebrief* en ik ging de stapel leesvoer die toch niet gelezen wordt te lijf. Wij zijn vast niet de enigen met een hele berg boeken en tijdschriften die al een hele tijd wacht om gelezen te worden. Die boeken, daar kom ik op een duur nog wel eens aan toe, daar ben ik van overtuigd, maar de stapel tijdschriften is toch een ander verhaal. We doen ons best…
In Hattem* is het Nederlands Bakkerijmuseum. En omdat de schoonouders er goede ervaringen mee hadden én het min of meer op fietsafstand van Dalfsen ligt, gingen we er naar toe. Op de fiets. Het was werkelijk stralend weer, na welgeteld een halve kilometer stonden we al onder een boom te schuilen voor de regen. Gelukkig waaide het flink en dreef de bui snel over. Een kilometer of vijfentwintig later kwamen we per pont Hattem binnen. Met het museum in zicht…
De twee oudsten sliepen uit, later bleek trouwens dat de kleuterzoon zich entertainde met filmpjes op de iPad, dus ik had rustig de tijd om de social media te bekijken. Al vrij snel kwam ik langs een filmpje van Sire: Mooi, dacht ik daarbij, blogvoer. En richtte me op de inmiddels gearriveerde kleuterzoon. Aan het eind van de dag bleek dat ik bepaald niet de enige was met een mening over deze campagne. Heel veel mensen waren gestruikeld over de…
Vakantie dus. Bij de schoonouders. We wisselen actieve dagen met luie chilldagen af. Zo gingen we dus naar Dinoland en ook naar het dolfinarium. De mannen bezochten vliegtuigen in Lelystad en daarnaast zijn er mini-uitjes. We plukten bessen en bekeken koeien bij een kaasboerderij. De rest van deze dagen spendeerden we met spelen en tv kijken. Heerlijk! Het lijkt er op dat de kleuterzoon en peuterdochter ook eindelijk in de relaxmodus komen. Ze verschenen hedenochtend pas om kwart over acht…
De hoogste tijd voor een nostalgisch blogje. De kleuterzoon kijkt al maanden uit naar deze 24ste juli. Hij heeft het over de cadeaus die hij graag wil hebben, over de kindjes die hij uit wil nodigen, over de taart die we gaan eten, over de liedjes die we gaan zingen en over de slingers die er zullen hangen. Voor mij is deze dag toch ook wel een bijzondere. Vijf jaar min een dag geleden was ik 41 weken zwanger, werd…
Mocht je nou onverhoopt een keer een dag met kinderen in Zwolle door moeten brengen, ga dan eens naar Dinoland. Dat is leuk! Dat zeggen ze zelf tenminste, en na een dagje proberen ben ik het wel met ze eens. In het park met, je raadt het wellicht al, thema dinosaurus kan heerlijk worden gespeeld en ook nog van worden beleefd. Zo beschilderde de peuterdochter wederom een beest, klommen beide kindjes en de man tegen een klimwand op, was er…
Schoonmoeder Hannah maakt allerlei mooie kunst en daartoe heeft ze een zogenaamd knutselhuis. Het atelier is een heerlijke plek die uitkijkt over een weiland en waar het heerlijk licht is. Het knutselhuis is een geliefde plek. Uiteraard van de schoonmoeder maar ook van de kleuterzoon, peuterdochter en hun oudere nichtjes. Er kan namelijk heerlijk geknutseld worden, er is allerlei materiaal voorhanden en oma heeft verstand van zaken. De peuterdochter heeft al heerlijk geschilderd. Grappig dat zo’n twee- vooruit bijna drie-jarig…
Even aarzelde ik om dit stukje te tikken. Het is, zelfs voor mijn doen, behoorlijk persoonlijk en bovendien voel ik me een beetje een aansteller. Maar ja hè, persoonlijk blog en dit is wat het is. Daarnaast had ik hier werkelijk nog nooit van gehoord, dus wellicht is het ook nog informatief. Sinds een aantal weken ben ik wat aan t kwakkelen. Het begon met een borstontsteking en daaroverheen kwam een blaasontsteking. Toen dat onder controle was bleef ik werkelijk…