Hoewel we al fietsend vaak druk zijn met om ons heen kijken, kletsen, spelletjes spelen, de route zoeken en vooral ook gewoon fietsen, is er geregeld wat tijd om voor ons uit te mijmeren.
Zo reed ik gister (heel even) als een soort moeder gans met de hele handel achter me aan en ik bedacht dat het toch allemaal bepaald niet vanzelfsprekend is. We mopperen echt wel eens op elkaar maar het is toch doorgaans gewoon leuk met zijn allen.
Ons hele gezin is prima in staat om dit fiets-avontuur te ondernemen en dat is oprecht iets om even bij stil te staan. Want dat kan bepaald ook anders. Het verhaal van Anita en Rob raakte me de laatste tijd. Ik kan me zo voorstellen dat ze zo’n gekke fietsvakantie sowieso niet in gedachten hadden, maar voor hen kán het ook echt niet. Hier hun verhaal.
Ze zamelen nu geld in om in ieder geval een beetje lekker in hun eigen tuin te kunnen zitten en ik kan me zo ontzettend indenken dat ze daar heel veel behoefte aanhebben. Daarom hier een stukje over de inzamelactie. Ik hoop dat het iets oplevert.