In jubelstemming was ik op zaterdagmiddag. We zijn het weekend in Dalfsen bij de schoonouders en het is werkelijk stralend weer. Wij gingen dus naar buiten, naar de Lemelerberg om precies te zijn. We wandelden door het bos, langs wat hei, klommen in bomen en op en berg en genoten van het uitzicht.
Het is wat mij betreft de ideale combinatie; het prachtige herfstbos met stralend weer. Niet te warm en te stoffig, overal mooie kleuren, veel paddestoelen en geen modderige toestanden. Echt een cadeau op zich.
Sowieso is zo’n weekend bij de (schoon)ouders* heerlijk als ouder zijnde. Vlak voor het eten vond ik mijzelf terug op de grond in de hal, puzzelend met de peuterdochter en de babydochter keek mee. Opa en oma ontfermden zich inmiddels over het eten.
Toen de kindjes eenmaal sliepen, was de eettafel leeg en draaide de vaatwasser. Het is zo fijn om even niet druk te hoeven doen over de basale dagelijkse dingen. Daarnaast vinden de kindjes het heerlijk om weer bij opa en oma te zijn. Wat wil een mens nog meer.
Als klap op de vuurpijl mocht de kleuterzoon ook nog in een echte tractor rijden. De schoonouders wonen tussen de boerderijen en de buurman was juist aan het maaien toen we terug kwamen uit het bos. Dat moest bekeken worden natuurlijk.
De buurman en zijn kleinzoon zagen de kleuterzoon en nodigden hem uit een rondje mee te rijden. Hartstikke spannend en superleuk!
Wat een cadeautje, zo’n dag.