We deden iets wat twee kanten uit kon gaan. Op zaterdagavond bezochten we GLOW, dat kon heel leuk worden, maar kon ook gruwelijk in de soep lopen. Je moet een risico durven nemen.
Voor de mensen die het niet kennen: GLOW is een lichtkunstfestival waarbij ‘zo’n veertig kunstenaars bieden met lichtinstallaties en lichtprojecties de toeschouwers een verrassend nieuwe kijk op de stad’ bieden.
Genieten van #GLOW Light Dome @GlowEindhoven 💡 pic.twitter.com/kMNjlwgliZ
— Joris Korbeeck (@korbeeck) November 12, 2016
Superleuk dus. En ook echt wel de moeite van het bezoeken waard. Problematisch daarbij is dat heel veel mensen dat vinden. Vorig jaar kwamen er zo’n 750.000 mensen op af. Wetende dat GLOW een week duurt en zaterdag de eerste avond was, kun je wel bedenken dat het tamelijk druk was.
Daarnaast is het sowieso een gok om met kleine kinderen een avondactiviteit te doen. En garantie op goed weer hadden we ook al niet. Maar het was leuk! We gingen gezellig met de schoonzus en zwager, hun kids en neefje en dat bleek ideaal (wat mij betreft dan).
Ze kwamen ’s middags al eten en rond een uur of zes gingen we per bus richting stad. Met vier volwassenen konden we de vijf kids prima in het oog houden en omdat de kids van de schoonfamilie wat ouder zijn, konden de schoonzus en zwager een beetje helpen met het af en toe dragen van de uiteraard niet slapende peuterdochter. De kleuterzoon sliep na een paar lichtspektakelonderdelen bij de man op de rug en de kinderwagen waar de peuterdochter niet in wilde bleek van pas te komen voor één van de nichtjes.
GLOW is ondanks de drukte echt erg leuk om te zien en beleven. Misschien wel juist voor kinderen, de lichtkunstwerken hebben vaak iets magisch.
Wow, @Onionlab_ in 3D op #GLOWeindhoven https://t.co/TyjZIi9zZx
— Joris Korbeeck (@korbeeck) November 12, 2016
One comment